Αρχιμ. Διονύσιος Λαζαρίδης
Σύμπασα η υπερμέγιστη Δεσποτική εορτή της Μεταμόρφωσης διαλαλεί τη θεωρία του ακτίστου φωτός.
Εκείνο το θαβώριο φως που άστραψε με άρρητο τρόπο ο Ζωοδότης Χριστός, όταν μεταμορφώθηκε ενώπιον τους.
Αυτό το φως που η πατερική θεολογία το ονομάζει δόξα την οποίαν έδειξε ο Δεσπότης Χριστός στους μαθητές και εκείνοι την είδαν εμπειρικά καθώς «ηδύναντο».
Το άρρητο, το υπερκόσμιο φως, η δόξα του Θεού δεν είναι μόνο για τους μαθητές.
Χαρίζεται σε όλη την εκκλησία δωρεάν. Η Μεταμόρφωση είναι βίωμα.
Ο Χριστός προεκτείνεται μέσα στο χρόνο διά της ενέργειας του Αγίου Πνεύματος και ο κόσμος προσλαμβάνεται.
Έχουμε μία ανάκραση κτιστού και ακτίστου. Ο επεκτεινόμενος Χριστός προσλαμβάνει τον κόσμο και τον μεταμορφώνει.
Η εκκλησία επεκτείνεται μέσα στο χρόνο δια της αϊδίου κεφαλής της τον Χριστό.
Που σημαίνει ότι η εκκλησία δεν μένει σε μία στατική κατάσταση.
Η εκκλησία δηλαδή εμείς ως ενεργά μέλη με κεφαλή το Χριστό, ενυπάρχουμε ασυγχύτως, καθώς «οψόμεθα μυστικώς» τον Ζωοδότη Χριστό και συμμετέχουμε εμπειρικά μαζί του, σε μία μεταμορφωτική κίνηση.
Το δείχνει και η κυκλοτερής κίνηση του βρέφους γύρω από την κολυμβήθρα. Είναι η αέναη μέσα στο χώρο και το χρόνο κίνηση Θεού και ανθρώπου μέσα σε ένα αιώνιο γάμο, ως αναφαίρετο ένδυμα, που δημιουργεί μία αέναη ανάκραση Χριστού και ανθρώπου, κτιστής και άκτιστης φύσης.
Η κτιστή πραγματικότητα της εκκλησίας που ζούμε και κινούμεθα, ενυπάρχει μέσα στην αναστάσιμη σάρκα του Χριστού, της οποίας γινόμαστε κοινωνοί διά του μυστηρίου της θείας μεταλήψεως.
Τότε η κτίση συμμετέχει και θεωρεί το άκτιστο φως σε μία άρρηκτη ένωση, διά της ζωοποιού σάρκας του Χριστού που την ανασυγκροτεί, την μεταστοιχειώνει, με μυστηριακό τρόπο, την μεταμορφώνει και την μεταποιεί σε σώμα Χριστού.
Σύμφωνα με τη χριστοκεντρική κοσμολογία, ο κόσμος μεταμορφώνεται με βάση τα ιερά μυστήρια της αγίας μας εκκλησίας.
Ο κόσμος που συμμετέχει στη μυστηριακή ζωή της εκκλησίας μεταμορφώνεται, ανασυγκροτείται και ζη ως ακραιφνές σώμα χριστού και μέλη εκ μέρους.
Η εκκλησία χαρίζει μία καινούρια μεταμορφωτική ζωή στον κόσμο.
Στην εκκλησία μας το κτιστό βρίσκεται σε κοινωνία με το άκτιστο.
Η κοινωνία αυτή βασίζεται στην παλαμική θεωρία διάκρισης ουσίας και ενέργειας.
Η ουσία του Θεού είναι μεν αναφής και άψαυστος αλλά το κτιστόν κοινωνεί με το άκτιστον μέσα από τις άκτιστες θείες ενέργειες του Αγίου Πνεύματος.
Εκείνες είναι που μεταστοιχειώνουν την αμαυρωθείσα ανθρώπινη φύση, όπως πάλαι ποτέ μεταστοιχείωσαν τους φυσικούς οφθαλμούς των μαθητών στον θαβώριον Όρος.
Τότε οι μαθητές κατά την θεία Μεταμόρφωση έγιναν θεόπτες καθώς ηδύναντο.
Μέσα στην εκκλησία μας ο κάθε πιστός θεολογεί εμπειρικά κατά χάριν, μέσα από την άκτιστη ενέργεια του Αγίου Πνεύματος.
Στην εκκλησία μας αληθινός θεολόγος είναι εκείνος που γίνεται θεόπτης των ακτίστων ενεργειών του Θεού, οι οποίες παρέχονται δια της συμμετοχής του πιστού στη μυστηριακή ζωή της εκκλησίας.
Η δόξα του Θεού γίνεται μεθεκτή, ο απρόσιτος Θεός γίνεται μεθεκτός όχι μόνο στον Πέτρο, Ιάκωβο και Ιωάννη, αλλά και σε κάθε πιστό που ζεί την κάθαρση και τον αγιασμό διά των ακτίστων ενεργειών.
Ας λάμψει στις καρδιές μας το μεταμορφωτικό, το απρόσιτον φως, δίνοντας μας το καρπόν της εμπειρίας της θέωσης.
Πηγή: romfea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου