Αν δεν βγεις από το εγώ σου, αν δεν είσαι διατεθειμένος να τσαλακωθείς, να καταρρίψεις την οποιαδήποτε αλήθεια σου, την οποιαδήποτε σταθερά σου, τότε μην περιμένεις να βιώσεις σχέση.
Μην περιμένεις να κοινωνήσεις τον άλλον άνθρωπο.
Μην περιμένεις να πορευθείς μαζί του, ως ‘’σάρκαν μίαν’’.
Μπορεί να περάσετε για λίγο ‘’καλά’’, μπορεί να τα βρείτε σε δύο τρία πραγματάκια, να πιείτε, να φάτε, να γελάσετε, αλλά ως εκεί. Δεν θα πάει για πολύ.
Θα πέσει όλο αυτό σαν χάρτινος πύργος. Και δεν πας να λες πως αγαπιέστε, πως είστε ερωτευμένοι, πως έχετε όρκους ανταλλάξει. Θα καταλήξετε να τρώγεστε, να χτυπάτε με λύσσα ο ένας τον άλλον.
Δεν είναι παίξε γέλασε οι σχέσεις των ανθρώπων.
Είναι ότι πιο ιερό, μετά την σχέση με τον Θεό, υπάρχει…
Αν δεν είσαι λοιπόν έτοιμος να θυσιαστείς. Αν δεν είσαι έτοιμος, όλα για όλα να τα παίξεις.
Αν δεν είσαι έτοιμος να δώσεις ό,τι έχεις και δεν έχεις απλά και μόνο για να είσαι με τον άλλον, τότε άστο.
Κοροϊδεύεις και εσένα, και αυτόν που λες πως αγαπάς.
Κανείς δεν είπε ότι είναι εύκολο. Κανείς δεν είπε ότι είναι ανώδυνο.
Είναι όμως απλό…
‘’Τα πάντα, όλο μου το είναι, αρκεί να είμαι μαζί σου’’.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου