“εγώ είμαι εσύ κι εσύ είσαι εγώ…”

 

 

Να δεις ένα πράγμα που με πιάνει με την έννοια της αγάπης… 

Το “πιάνω” συναισθηματικά, δεν αντιλαμβάνομαι σε βάθος αυτό το “εγώ είμαι εσύ κι εσύ είσαι εγώ”. 

Μέλη του ιδίου Σώματος, του Σώματος του Χριστού…

Πονάει το ένα μέλος και υποφέρει όλο το Σώμα… 

Υγιαίνει το ένα μέλος και νιώθει την χαρά και τον πλατυσμό ολόκληρο το Σώμα… 

Κι όπως όταν κοινωνούμε, παίρνει η κάθε ψυχή ολόκληρο τον Χριστό μέσα της, έτσι και κάθε ψυχή απέναντί μου είναι ο ίδιος ο Χριστός…

και μόνο τότε “εγώ είμαι εσύ κι εσύ είσαι εγώ…”

Χωρίς να κοιτάζω εξυπηρετήσεις, συμφέροντα, φιλίες, πορτοφόλια, όμορφα πρόσωπα, ακριβά αρώματα, “ενάρετες” ψυχές, ή “αμαρτωλούς” αλήτες… μόνο τότε.

~ Της κυρά-Λαμπρινιώς