Παροιμίες Δεκεμβρίου.

  

• Άγια Βαρβάρα γέννησε [το χιόνι] και ο Σάββας το εδέχθη, και ο Άη Νικόλας έτρεξε να πάει να το βαφτίσει.
• Αγιά- Βαρβάρα μίλησε κι ο Σάββας αποκρίθη: μάζεψε ξύλα κι άχυρα και σύρτε και στο μύλο, γιατί ο Άη Νικόλας έρχεται στα χιόνια φορτωμένος.
• Απ' τα Νικολοβάρβαρα αρχίζει ο χειμώνας.
• Βαρβάρα βαρβαρώνει (το κρύο), Άη Σάββας σαβανώνει, Άη Νικόλας παραχώνει
• Γύρω γύρω του Χριστού, η κορφή του χειμωνιού.
• Δεκέμβρη μου, με πάγωσες και πώς να ξεπαγιάσω.
• Δεκέμβρης, Χριστού γέννηση και καλός μας Χρόνος.

• Να 'ναι Χριστούγεννα στεγνά, τα Φώτα χιονισμένα, και τα Λαμπρά βρεχούμενα, αμπάρια γιομισμένα.
• Να 'ναι Χριστούγεννα στεγνά, τα Φώτα χιονισμένα, χαρά σ' εκείνο το γεωργό, πού 'χει πολλά σπαρμένα.
• Το Νοέμβρη και Δεκέμβρη φύτευε καταβολάδες.
• Το τραγούδι με τον τρύγο, το Δεκέμβρη παραμύθι.
• Χειμωνιάτικη γέννα, καλοκαιρινή χαρά.
• Χιόνι του Δεκεμβρίου, χρυσάφι του καλοκαιριού.!