Έρχεσαι λίγο κάθεσαι στον κήπο μας κι ανθίζεις, το αίμα μας επότισε κι
ανάσταση μυρίζεις... Κι όταν θα φύγεις τίποτα δεν θα ΄ναι όπως πρώτα,
άσε για λίγο ανοιχτή του ουρανού την πόρτα.
Και δε σου φτάνουν όλ' αυτά, φεύγεις και δε θυμάσαι... Ωραία είσαι άνοιξη γιατί δεν μας λυπάσαι...
Και δε σου φτάνουν όλ' αυτά, φεύγεις και δε θυμάσαι... Ωραία είσαι άνοιξη γιατί δεν μας λυπάσαι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου