Κάποτε ο γνωστός συγγραφέας Ντοστογιέφσκι βγήκε για τον απογευματινό του περίπατο. Ενώ κόντευε να νυχτώσει ένας ζητιάνος άπλωσε το χέρι του και του ζήτησε βοήθεια.Ο Ντοστογιέφσκι ψάχνει τις τσέπες του να βρει κανένα κέρμα, αλλά δεν βρίσκει τίποτα. Ψάχνει το ρολόι του να το προσφέρει, αλλά και εκείνο το είχε ξεχασμένο στο σπίτι του.
Ο μεγάλος συγγραφέας κοκκίνισε λίγο στο πρόσωπο και πάνω στην αμηχανία του έσκυψε, φίλησε το χέρι του τυφλού και ψιθύρισε: «Συγχώρα με, καλέ μου άνθρωπε, γιατί αυτή τη στιγμή δεν έχω τίποτα να σου προσφέρω»!
Και ο γέρο ζητιάνος απαντά: «Ευχαριστώ πολύ. Το πήρα! Αυτό που μου έδωσες δεν μπορούσα να το βρω αλλού. Το νόμισμα της καλοσύνης σπάνια το βρίσκω..»
...ANAZHTHΣΤΕ ΤΗΝ ΚΑΛΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ...
...ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΙΟ ΑΚΡΙΒΑ ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ...
...ΚΑΙ ΤΑ ΠΙΟ ΣΠΑΝΙΑ...
...ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΙΟ ΑΚΡΙΒΑ ΝΟΜΙΣΜΑΤΑ...
...ΚΑΙ ΤΑ ΠΙΟ ΣΠΑΝΙΑ...
Από: ΚΡΑΤΑ ΜΕ ΣΦΙΧΤΑ ΘΕΕ ΜΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου