"Η ανεξικακία"
" Ένας στοχαστής λέει ότι , η ανεξικακία είναι αναγκαία, αλλά καί δύσκολη στην απόκτησή της. Σημειώνει μάλιστα ένα εκφραστικότατο παράδειγμα, το οποίο θά αποδειχθεί ωφέλιμο, αν συχνά το θυμόμαστε. « Ήθελα να είχα τη δύναμη και την ανεξικακία της γης, να με πατούν και να τους κρατώ στα πόδια τους. Να σκάβουν μέχρι τα σωθικά μου και να τους δίνω ότι ζητούν εκεί. Να τους χαρίζω τη ζωή, τρέφοντάς τους, κι όταν πεθαίνουν να τους κλείνω στοργικά μέσα μου. Δυστυχώς, δεν της μοιάζω παρά μόνο σε ένα: πώς κι άπ' τη γη ξεπηδούν ηφαίστεια». Μακάρι να μπορούσε ο καθένας να περιορίζει τη δράση του δικού του ηφαιστείου. Τότε τα πράγματα θα ήταν καλύτερα.
" Ένας στοχαστής λέει ότι , η ανεξικακία είναι αναγκαία, αλλά καί δύσκολη στην απόκτησή της. Σημειώνει μάλιστα ένα εκφραστικότατο παράδειγμα, το οποίο θά αποδειχθεί ωφέλιμο, αν συχνά το θυμόμαστε. « Ήθελα να είχα τη δύναμη και την ανεξικακία της γης, να με πατούν και να τους κρατώ στα πόδια τους. Να σκάβουν μέχρι τα σωθικά μου και να τους δίνω ότι ζητούν εκεί. Να τους χαρίζω τη ζωή, τρέφοντάς τους, κι όταν πεθαίνουν να τους κλείνω στοργικά μέσα μου. Δυστυχώς, δεν της μοιάζω παρά μόνο σε ένα: πώς κι άπ' τη γη ξεπηδούν ηφαίστεια». Μακάρι να μπορούσε ο καθένας να περιορίζει τη δράση του δικού του ηφαιστείου. Τότε τα πράγματα θα ήταν καλύτερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου