Γράφει η Μαρία Ψαρα
Χαρακτηρίστηκε από τη βρετανική εφημερίδα Guardian ως «το καλύτερο βιβλιοπωλείο του κόσμου»!Εκτοτε, φιγουράρει σε όλες τις λίστες με τα πιο όμορφα βιβλιοκαταστήματα του πλανήτη. Σε λίγους μήνες, το «Ατλαντίς» πρόκειται να κλείσει τα 10 του χρόνια. Πλέον, αποτελεί ένα ακόμη αξιοθέατο στην πανέμορφη Σαντορίνη...
Η ιδέα ήταν του Κρεγκ και του Ολιβερ, δύο Αμερικανών φοιτητών που το 2002 είχαν πάει για διακοπές στο Κυκλαδονήσι. «Οταν τα βιβλία που είχαμε μαζί μας τελειώσαν, ψάξαμε ένα βιβλιοπωλείο για να αγοράσουμε καινούργια. Και όταν δεν βρήκαμε τελικά αυτό που θέλαμε, σκεφτήκαμε να... ανοίξουμε οι ίδιοι ένα, όπως θα το θέλαμε!», διηγείται στο «Εθνος» ο Κρεγκ Βάλζερ, ένας από τους εμπνευστές της «Ατλαντίδος».
«Επιστρέψαμε πίσω στην Αμερική, τελειώσαμε τις σπουδές μας και αρχίσαμε να οργανώνουμε το σχέδιό μας».
Στο τέλος του 2003, οι νεαροί ήταν έτοιμοι να τολμήσουν. Στο εγχείρημά τους προσκάλεσαν φίλους τους από την Αγγλία, μεταξύ των οποίων και η Μαρία Παπαγαπίου, μια Ελληνίδα κυπριακής καταγωγής που γεννήθηκε στη Λευκωσία, αλλά μεγάλωσε στο Λονδίνο. Είχε μόλις επιστρέψει από ένα μεγάλο ταξίδι στην Ινδία που έκανε μετά τις σπουδές της και είχε δουλέψει πρόσφατα σε ένα βιβλιοπωλείο στο Λονδίνο, προσπαθώντας να διαπιστώσει τι ήθελε να κάνει στη ζωή της.
«Και τότε μια φίλη μου μου είπε για το πρότζεκτ. Η ιδέα μου άρεσε πολύ. Ημουν και η μόνη που ήξερα Ελληνικά -τα ελληνοκυπριακά της παροικίας- οπότε θα μπορούσα να βοηθήσω. Και είπα θα έρθω κι εγώ!», μας λέει.
Στο βαν που ξεκίνησε από το Κέιμπριτζ και έφτασε... Σαντορίνη, πέρα από τον Κρεγκ, τον Ολιβερ και τη Μαρία, ήταν ακόμη τρία άτομα, ο Κρις, ο Τιμ και ο Γουίλιαμ. «Φτάνοντας στη Σαντορίνη, αρχίσαμε να ψάχνουμε χώρους για να εγκαταστήσουμε το όνειρό μας. Σιγά σιγά, αναζητώντας κατάλληλη στέγη, γνωρίσαμε τους ντόπιους, οι οποίοι μας δέχθηκαν με μεγάλη χαρά. Λίγο καιρό μετά, βρήκαμε έναν ερειπωμένο κτίριο-σπηλιά στην Οία, κάτω από το κάστρο, που το ερωτευτήκαμε... Και η επισκευή άρχισε...», μας λέει ο Κρεγκ.
«Αρχίσαμε να μαζεύουμε υλικά, οτιδήποτε μπορούσαμε να βρούμε στις παραλίες ή άλλα που μας προσέφεραν οι ντόπιοι. Φτιάξαμε ράφια, χωρίσματα, κρεβάτια, τραπέζια. Εκτός από βιβλιοπωλείο, το Atlantis θα ήταν και το σπίτι μας. Ακόμη και βάρκα ανεβάσαμε στην ταράτσα μας για να τη γεμίσουμε βιβλία!», εξηγεί η Μαρία. «Χρειάστηκε να περάσουμε από την Εφορία, τους λογιστές, νομικούς, τραπεζικούς. Λίγη γραφειοκρατία, πολλή βοήθεια και τα καταφέραμε! Οι άνθρωποι εκεί πίστεψαν σε αυτό που θέλαμε να κάνουμε και μας βοήθησαν πολύ», συμπληρώνει.
Το βιβλιοπωλείο άνοιξε τις πύλες του την άνοιξη του 2004. Και ήταν όπως το είχε ονειρευτεί εκείνη η... τρελή παρέα από το Κέιμπριτζ.
Πελάτες ντόπιοι και τουρίστες-Βιβλία, φεστιβάλ και εκδηλώσεις
Στα ράφια του «Ατλαντίς» βρίσκει κανείς κυρίως ξενόγλωσσα βιβλία, με έμφαση στη λογοτεχνία και τη φιλοσοφία, αλλά πολλοί ακόμη τίτλοι που συνυπάρχουν αρμονικά. Πελάτες ήταν, αρχικά, οι Σαντορινιοί, αλλά από στόμα σε στόμα η φήμη του διαδόθηκε και οι τουρίστες άρχισαν να καταφτάνουν. Επίσης, κάθε χρόνο πραγματοποιούνται φεστιβάλ με συζητήσεις και εκδηλώσεις.
«Σχετικά πρόσφατα, ξεκινήσαμε και τις δικές μας εκδόσεις, ένα εντελώς ξεχωριστό πρότζεκτ. Μικρές εκδόσεις σαν καρτ ποστάλ, από διηγήματα και ιστορίες που αγαπάμε όλοι μας. Τα μικρά αυτά βιβλιαράκια δεν βαραίνουν τις βαλίτσες των ταξιδιωτών και μπορούν να είναι ένα υπέροχο δώρο», μας λέει ο Κρεγκ. Οπως όλες οι επιχειρήσεις, έτσι και το καλύτερο βιβλιοπωλείο του κόσμου χτυπήθηκε από την κρίση στην Ελλάδα. «Ηταν από τις πιο δύσκολες χρονιές μας. Το Atlantis ποτέ δεν έβγαζε μεγάλο κέρδος, αυτό που μας ένοιαζε ήταν κυρίως τα έξοδά του, αλλά με την κρίση κινδυνεύσαμε να κλείσουμε. Τότε ζητήσαμε τη βοήθεια του... κοινού.»
Ανταπόκριση
«Κάναμε ένα crowd funding και η ανταπόκριση ήταν τόσο μεγάλη, που η ιστοσελίδα που φιλοξένησε τη διαδικασία πήρε συνέντευξη από τον Κρεγκ και τον Κρις γι' αυτό!», εξηγεί η Μαρία. Τον επόμενο χρόνο, το «Ατλαντίς» θα κλείσει τα 10 του χρόνια. «Σκεφτόμαστε πώς να το γιορτάσουμε», μας είπε ο Κρεγκ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι τρικούβερτο γλέντι θα στηθεί στον γάμο της Μαρίας και του Κρις που θα γίνει -πού αλλού;- στην ταράτσα του βιβλιοπωλείου!
Η ιδέα ήταν του Κρεγκ και του Ολιβερ, δύο Αμερικανών φοιτητών που το 2002 είχαν πάει για διακοπές στο Κυκλαδονήσι. «Οταν τα βιβλία που είχαμε μαζί μας τελειώσαν, ψάξαμε ένα βιβλιοπωλείο για να αγοράσουμε καινούργια. Και όταν δεν βρήκαμε τελικά αυτό που θέλαμε, σκεφτήκαμε να... ανοίξουμε οι ίδιοι ένα, όπως θα το θέλαμε!», διηγείται στο «Εθνος» ο Κρεγκ Βάλζερ, ένας από τους εμπνευστές της «Ατλαντίδος».
«Επιστρέψαμε πίσω στην Αμερική, τελειώσαμε τις σπουδές μας και αρχίσαμε να οργανώνουμε το σχέδιό μας».
Στο τέλος του 2003, οι νεαροί ήταν έτοιμοι να τολμήσουν. Στο εγχείρημά τους προσκάλεσαν φίλους τους από την Αγγλία, μεταξύ των οποίων και η Μαρία Παπαγαπίου, μια Ελληνίδα κυπριακής καταγωγής που γεννήθηκε στη Λευκωσία, αλλά μεγάλωσε στο Λονδίνο. Είχε μόλις επιστρέψει από ένα μεγάλο ταξίδι στην Ινδία που έκανε μετά τις σπουδές της και είχε δουλέψει πρόσφατα σε ένα βιβλιοπωλείο στο Λονδίνο, προσπαθώντας να διαπιστώσει τι ήθελε να κάνει στη ζωή της.
«Και τότε μια φίλη μου μου είπε για το πρότζεκτ. Η ιδέα μου άρεσε πολύ. Ημουν και η μόνη που ήξερα Ελληνικά -τα ελληνοκυπριακά της παροικίας- οπότε θα μπορούσα να βοηθήσω. Και είπα θα έρθω κι εγώ!», μας λέει.
Στο βαν που ξεκίνησε από το Κέιμπριτζ και έφτασε... Σαντορίνη, πέρα από τον Κρεγκ, τον Ολιβερ και τη Μαρία, ήταν ακόμη τρία άτομα, ο Κρις, ο Τιμ και ο Γουίλιαμ. «Φτάνοντας στη Σαντορίνη, αρχίσαμε να ψάχνουμε χώρους για να εγκαταστήσουμε το όνειρό μας. Σιγά σιγά, αναζητώντας κατάλληλη στέγη, γνωρίσαμε τους ντόπιους, οι οποίοι μας δέχθηκαν με μεγάλη χαρά. Λίγο καιρό μετά, βρήκαμε έναν ερειπωμένο κτίριο-σπηλιά στην Οία, κάτω από το κάστρο, που το ερωτευτήκαμε... Και η επισκευή άρχισε...», μας λέει ο Κρεγκ.
«Αρχίσαμε να μαζεύουμε υλικά, οτιδήποτε μπορούσαμε να βρούμε στις παραλίες ή άλλα που μας προσέφεραν οι ντόπιοι. Φτιάξαμε ράφια, χωρίσματα, κρεβάτια, τραπέζια. Εκτός από βιβλιοπωλείο, το Atlantis θα ήταν και το σπίτι μας. Ακόμη και βάρκα ανεβάσαμε στην ταράτσα μας για να τη γεμίσουμε βιβλία!», εξηγεί η Μαρία. «Χρειάστηκε να περάσουμε από την Εφορία, τους λογιστές, νομικούς, τραπεζικούς. Λίγη γραφειοκρατία, πολλή βοήθεια και τα καταφέραμε! Οι άνθρωποι εκεί πίστεψαν σε αυτό που θέλαμε να κάνουμε και μας βοήθησαν πολύ», συμπληρώνει.
Το βιβλιοπωλείο άνοιξε τις πύλες του την άνοιξη του 2004. Και ήταν όπως το είχε ονειρευτεί εκείνη η... τρελή παρέα από το Κέιμπριτζ.
Πελάτες ντόπιοι και τουρίστες-Βιβλία, φεστιβάλ και εκδηλώσεις
Στα ράφια του «Ατλαντίς» βρίσκει κανείς κυρίως ξενόγλωσσα βιβλία, με έμφαση στη λογοτεχνία και τη φιλοσοφία, αλλά πολλοί ακόμη τίτλοι που συνυπάρχουν αρμονικά. Πελάτες ήταν, αρχικά, οι Σαντορινιοί, αλλά από στόμα σε στόμα η φήμη του διαδόθηκε και οι τουρίστες άρχισαν να καταφτάνουν. Επίσης, κάθε χρόνο πραγματοποιούνται φεστιβάλ με συζητήσεις και εκδηλώσεις.
«Σχετικά πρόσφατα, ξεκινήσαμε και τις δικές μας εκδόσεις, ένα εντελώς ξεχωριστό πρότζεκτ. Μικρές εκδόσεις σαν καρτ ποστάλ, από διηγήματα και ιστορίες που αγαπάμε όλοι μας. Τα μικρά αυτά βιβλιαράκια δεν βαραίνουν τις βαλίτσες των ταξιδιωτών και μπορούν να είναι ένα υπέροχο δώρο», μας λέει ο Κρεγκ. Οπως όλες οι επιχειρήσεις, έτσι και το καλύτερο βιβλιοπωλείο του κόσμου χτυπήθηκε από την κρίση στην Ελλάδα. «Ηταν από τις πιο δύσκολες χρονιές μας. Το Atlantis ποτέ δεν έβγαζε μεγάλο κέρδος, αυτό που μας ένοιαζε ήταν κυρίως τα έξοδά του, αλλά με την κρίση κινδυνεύσαμε να κλείσουμε. Τότε ζητήσαμε τη βοήθεια του... κοινού.»
Ανταπόκριση
«Κάναμε ένα crowd funding και η ανταπόκριση ήταν τόσο μεγάλη, που η ιστοσελίδα που φιλοξένησε τη διαδικασία πήρε συνέντευξη από τον Κρεγκ και τον Κρις γι' αυτό!», εξηγεί η Μαρία. Τον επόμενο χρόνο, το «Ατλαντίς» θα κλείσει τα 10 του χρόνια. «Σκεφτόμαστε πώς να το γιορτάσουμε», μας είπε ο Κρεγκ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι τρικούβερτο γλέντι θα στηθεί στον γάμο της Μαρίας και του Κρις που θα γίνει -πού αλλού;- στην ταράτσα του βιβλιοπωλείου!
Οι τρεις από τους ιδρυτές του βιβλιοπωλείου Κρ. Βάλζερ, Γ. Μπράντι και Κ. Μπλούμφιλντ
ξεκίνησαν από το Κέμπριτζ για να μείνουν στη Σαντορίνη
Πηγή: ethnos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου