Ὀλέθριος δείκτης ἠθικῆς κατάπτωσης!

 Του Κωνσταντίνου Ερρίπη, θεολόγου - Καρδιολόγου

Ἀνήκω στήν τελευταία γενιά φοιτητῶν, πού εἶχαν τήν τιμή νά μαθητεύσουν στά ἕδρανα τοῦ κεντρικοῦ κτηρίου τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, ὅταν ἀκόμη βρισκόταν σέ πλήρη λειτουργία. Τό πρῶτο ἱδρυθέν Πανεπιστήμιο ὄχι μόνο στόν Ἑλλαδικό χῶρο ἀλλά καί σέ ὀλόκληρα τά Βαλκάνια καί στήν Ἀνατολική Μεσόγειο, πού λειτουργεῖ ἀδιαλείπτως ἀπό τό 1841. Κτήριο νεοκλασσικό τοῦ Δανοῦ ἀρχιτέκτονα Κάρλ Χάνσεν μέ ὄψη ἐμπνευσμένη ἀπό τά Προπύλαια τῆς Ἀκρόπολης καί κοσμούμενο ἀπό Ἰωνικούς κίονες ἐνέπνεε τό δέος καί τόν σεβασμό σέ ὅλο τό φοιτητικό τότε κόσμο.

Οἱ πανεπιστημιακοί διδάσκαλοι ψυχροί καί ἀπόκοσμοι μέ λίγες σεβαστές ἐξαιρέσεις. Παρά ταῦτα ὁ σεβασμός στό πρόσωπό τους ἦταν ὁ ἀπαιτούμενος καί ἡ ἐκτίμηση στό ἐπιστημονικό τους ἔργο ἡ δέουσα. Δέν ἦταν σύνηθες νά πλησιάζεις ἕνα καθηγητή, ἐάν δέν μεσολαβοῦσε ὁ ἐπιμελητής του, οὔτε καί σοῦ παρεῖχε τήν εὐχέρεια νά ἔχεις προσωπικές σχέσεις μαζί του. Ποιός θά μποροῦσε νά πιστέψει τότε τίς μεγάλες δημοκρατικές κατακτήσεις τῶν σημερινῶν φοιτητῶν!

Τούς εἶδα προχθές (30/10/2014) στό δελτίο εἰδήσεων τῆς τηλεόρασης καί τόν θαυμασμό μου τόν ἔκοψε στά δύο ἡ ἔκπληξη, ἡ ἀγανάκτηση καί ἡ ἀποστροφή. Ὄρθιος ὁ πρύτανης καί γύρω του 30 φοιτητές μέ σηκωμένο τόν δείκτη τοῦ χεριοῦ τους νά τόν «μαλλώνουν», νά τόν ἀγριοβλέπουν, νά τόν θέτουν πρό τῶν εὐθυνῶν του, νά ἀπαιτοῦν ... Συνεδρίαζε ἠ Πανεπιστημιακή Σύγκλητος καί ἤθελαν νά παρίστανται ὅλοι οἱ φοιτητές, ὄχι μόνο 2-3 ἀντιπρόσωποί τους. Οἱ καθηγητές δέν δέχθηκαν τό αἴτημά τους καί οἱ φοιτητές, ἔτσι ἁπλᾶ,  τούς ἀπαγόρευσαν τήν ἔξοδο. Τούς ἄφησαν ἔγκλειστους ἐπί μίαν ὥρα ἐμπαίζοντάς τους καί αὐτοί ἀλλά καί ἡ Πολιτεία, ἡ ὁποία παρίστανε τήν ἀνίκανη νά δράσει καί νά ἀπελευθερώσει τήν πνευματική ἡγεσία τῆς χώρας ἀπό τούς αὐριανούς διαδόχους των στόν πνευματικό χῶρο!

Ὀλέθριος δείκτης ἠθικῆς κατάπτωσης!

Παρατηρώντας τά πρόσωπα τῶν φοιτητῶν καί τῶν διδασκάλων διαπίστωνες τό μέγα χάσμα πού χωρίζει τίς δύο αὐτές κοινωνικές τάξεις, ὅ,τι χειρότερο γιά ἕνα λαό. Διαπίστωνες στά πρόσωπα τῶν φοιτητῶν τήν ἐμπάθεια, τήν ἀσέβεια, τό θράσος, τήν κενότητα, τήν ἐπιδειξιομανία ἀλλά καί τόν συναγελασμό, προϊόν τῶν συνδικαλιστικῶν ὀργανώσεων. Διαπίστωνες ὅμως καί τήν ἀγανάκτηση, τό αἴτημα δικαίου, τήν τόλμη τῆς διεκδίκησης ἀλλά καί τήν βαθειά περιφρόνηση πρός τήν διεφθαρμένη πνευματική ἠγεσία.

Καί ἀπό τήν ἄλλη πλευρά ἕνας πρύτανης μαινόμενος, καί δίκαια, νά ἀπαιτεῖ σεβασμό καί εὐταξία, μόνος ὄρθιος νά ἀγωνίζεται γιά τήν ἀξιοπρέπεια τοῦ πανεπιστημιακοῦ χώρου, πού τήν ἄφησαν νά χαθεῖ οἱ πρό αὐτοῦ ὑπεύθυνοι, ὅταν ἐπέτρεπαν στούς φοιτητές νά τούς περιτοιχίζουν μέ τοῦβλα, ὅπως τά ὑπαίθρια προσκυνητάρια!

Ἄς ἐλπίσουμε, ὅτι ἀπό αὐτή τήν ἄγρια ἀντιπαλότητα θά προκύψει κάτι καλλίτερο. Τό ἀξίζει αὐτή ἡ καταταλαιπωρημένη πατρίδα μας.