Πολυφαγία – Νηστεία – Δίαιτα.

Του Κωνσταντίνου Ερρίπη, θεολόγου - Καρδιολόγου

Π ο λ υ φ α γ ί α :

- Εἶναι ἡ λήψη περισσότερης τροφῆς ἀπό αὐτήν πού χρειάζεται ὁ ὀργανισμός.

- Εἴδη πολυφαγίας: Ἡ ὀφειλόμενη σέ ὀργανικές νόσους, σέ ψυχικές νόσους, σέ ψυχική ἐπιβάρυνση τοῦ ἀτόμου καί σἐ ἐπιπόλαιη διατροφική συμπεριφορά.

Ν η σ τ ε ί α :

Ἡ ἠθελημένη ἀποχή ἀπό ὀρισμένες τροφές γιά λόγους καθαρά πνευματικούς.

Δ ί α ι τ α :

Ἡ ἠθελημένη λήψη τῆς σωστῆς ποιοτικά καί ποσοτικά τροφῆς ἤ τῆς μειωμένης ὅταν ἐπιδιώκουμε νά ἐπανέλθουμε στό φυσιολογικό μας βάρος.

Δ ι α σ α φ η ν ί σ ε ι ς  -  Ἐ π ι σ η μ ά ν σ ε ι ς

Π ο λ υ φ α γ ί α :

- Μειώνει τή λειτουργική ἱκανότητα τοῦ ὀργανισμοῦ.

- Προκαλεῖ νέες ἀσθένειες καί ἐπιδεινώνει τίς ὑπάρχουσες.

- Μειώνει τό «προσδόκιμο ἐπιβίωσης» (τό πόσο μπορεῖ κανείς νά ζήσει).

Αἰσθητικά – Ψυχολογικά:

- Δημιουργεῖ στό ἄτομο αἰσθήματα μειονεξίας

- Γίνεται ἀντικείμενο σχολίων ἀπό τόν κοινωνικό του περίγυρο

- Δυσκολεύονται ἀφάνταστα οἱ σχέσεις του μέ τό ἄλλο φὺλο

- Δέν γίνεται (ὑποσυνείδητα) πλήρως ἀποδεκτό ὡς πνευματικός ἄνθρωπος, ὡς διανοούμενος, ὡς ἐπιστήμονας, ὡς ἡγέτης, κλπ

Δηλαδή:

Γιά λίγα λεπτά ἀπόλαυσης φαγητοῦ βασανίζεται ὁ ἄνθρωπος σέ ὅλη του τή ζωή!

Ν η σ τ ε ί α :

- Πολλοί δικαιολογοῦνται, ὅτι νηστεύουν γιά λόγους ὑγιεινῆς καί γιά νά χάσουν βάρος.

Λάθος. Ἡ νηστεία γίνεται γιά λόγους καθαρά πνευματικούς, ἄλλως τήν εὐθύνη θά τήν εἶχε ὁ γιατρός καί ὄχι ὁ πνευματικός.

- Ἀντίθετα μάλιστα: Ἡ νηστεία δέν δρᾶ ὑγιεινά σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους (ἀσθενεῖς, μικρές καί πολύ μεγάλες ἡλικίες, ἄτομα σέ δύσκολες κοινωνικές συνθῆκες κλπ), γι’ αὐτό μάλιστα ὑπάρχει καί διάκριση («οἰκονομία») ἐκ μέρους τῆς Ἐκκλησίας.

- Ἡ νηστεία δέν δημιουργεῖ ἀπώλεια βάρους, διότι ἡ παχυσαρκία δέν εἶναι θέμα μόνο ποιότητας τροφῆς ἀλλά καί ποσότητας. Ἡ ἀγελάδα ... μόνο σαλάτες τρώει.

- Ἐάν κάποιος νηστεύει γιά νά ἀδυνατήσει, τότε ἡ νηστεία χάνει τό πνευματικό της νόημα.

- Ἡ νηστεία δέν εἶναι δόγμα.

- Ἡ νηστεία δέν σώζει, εἶναι μέσον πρός σωτηρίαν.

- Ὁ Ἰησοῦς δέν τήν ἐπέβαλε.

Δ ί α ι τ α :

- Ἐπιλογή μή παχυντικῶν τροφῶν

- Μείωση ὁπωσδήποτε τῆς ποσότητας

- Ἐλάχιστη τροφή (φροῦτα, χυμοί, ἕνα μπισκότο, κλπ) στά μεσοδιαστήματα πρός μείωση τοῦ ἔντονου αἰσθήματος τῆς πείνας

- Ἡ πρόσληψη τῆς τροφῆς νά γίνεται ἀργά. Στήν ἐποχή μας οἱ περισσότεροι τρῶμε γρήγορα καί «στά ὄρθια». Σέ αὐτή τήν περίπτωση ὁ ἐγκέφαλος δέν προλαβαίνει νά δώσει τό μήνυμα ὅτι χορτάσαμε καί συνεχίζουμε νά τρῶμε περισσότερο ἀπό ὅ,τι χρειαζόμαστε.

Σέ αὐτό ὀφείλεται ... τό τρελλό:

Ὅταν τρῶμε νά μη χορταίνουμε μέ τίποτε καί μετά ἀπό δύο ὧρες στήν πέψη ... νά ὁρκιζόμαστε ὄτι θά ἀρχίσουμε δίαιτα ἀπό τήν ἑπομένη!