Ἡ ἱστορία ἐπαναλαμβάνεται …

Του Κωνσταντίνου Ερρίπη, θεολόγου - Καρδιολόγου

- Ἡ Κωνσταντινούπολη τά τελευταῖα χρόνια πρίν ἀπό τήν ἅλωση εἶχε 60 000 – 80 000 κατοίκους έκ τῶν ὁποίων οἱ μισοί ἦταν Ἕλληνες καί οἱ ἄλλοι μισοί ἦταν: Ἀρμένηδες, Ἑβραῖοι, Βενετσιάνοι, Γενοβέζοι, Φλωρεντινοί, Ραγουζαῖοι, Ἀγκωνῖτες, Καταλανοί, Γερμανοί, Σλάβοι, Τοῦρκοι, κ.ἄ.

- Ὁ πληθυσμός δέν ἦταν σέ θέση νά καταβάλει τούς φόρους. Ὑπῆρχε πεῖνα καί ἐξαθλίωση.

- Στό διπλωματικό τομέα ἡ Δύση εἶχε ἀρνηθεῖ κάθε βοήθεια στό Βυζάντιο.

- Ἀπό τήν ἐποχή τοῦ Ἰωάννη Παλαιολόγου (1370), δηλαδή 85 περίπου χρόνια πρίν ἀπό τήν ἅλωση, ἦταν ὑποτελής στό Σουλτᾶνο μέ ὑποχρέωση νά τοῦ καταβάλλει 100 000 ὑπέρπυρα τό χρόνο ... καί νά ἐκστρατεύει μαζί του! Ἀναγκάσθηκε νά ἐκστρατεύσει κατά τῆς Ἐλληνικῆς πόλης τῆς Φιλαδελφείας!

- Ὑπῆρχαν δυναστικές ἔριδες τῶν Παλαιολόγων, ἐμφύλιοι καί ἐντονώτατες θρησκευτικές διαμάχες. Συνηθισμένες ἦταν οἱ καταστροφές καί οἱ λεηλασίες τῶν Ἑλληνικῶν περιοχῶν ἀπό τούς μισθοφόρους τοῦ Βυζαντίου!

«Ἡ Πόλη ἔμοιαζε μέ «σαπισμένο καρπό» στό δένδρο τῆς Ἀνατολῆς, ἕτοιμο νά πέσει πολύ πρίν ἀπό τήν Ἅλωση. Οἱ Τοῦρκοι τῆς ἔδιναν «χάρη» ἔχοντας στραμμένη τήν προσοχή τους ἀλλοῦ: στή διείσδυση λ.χ. ἴσαμε τόν Δούναβη. Στό τέλος, ἀπό μία ... «κερκόπορτα» πέρασαν τάχατες ...».

(στοιχεῖα ἀπό «Ἱστορικά»  ἐκδ. Ἐλευθεροτυπία  τεῦχ. 187  29 Μαΐου 2003  σελ. 5)