Η Ιερά Σύνοδος για τους χριστιανούς της Μ. Ανατολής και Β. Αφρικής.

Ἐδῶ καί καιρό παρακολουθοῦμε μέ πόνο ψυχῆς μία ἀνείπωτη τραγωδία νά ἐκτυλίσσεται στόν χῶρο τῆς Μέσης Ἀνατολῆς. Ἀνόσιες εἰδεχθεῖς βιαιότητες, ἀφορμώμενες ἀπό θρησκευτικό φανατισμό καί κοινή βαρβαρότητα, διαπράττονται εἰς βάρος κληρικῶν καί πιστῶν ἀδελφῶν μας. Τά ἱστορικά καί σεβάσμια γιά τόν Χριστιανισμό ἐδάφη τῆς Ἐγγύς Ἀνατολῆς μεταβλή-θηκαν σέ ἐμπόλεμη καί ἔκρυθμη περιοχή, ἀφιλόξενη γιά τούς ἴδιους της τούς κατοίκους.

Ἀποτελεῖ τραγική διαπίστωση τό γεγονός ὅτι ὅλες αὐτές οἱ ἀναταραχές, ἡ αἱματοχυσία καί οἱ ἀπάνθρωπες βιαιότητες μέ στόχο χριστιανούς ἀδελ-φούς μας ἐκτυλίσσονται σέ ἱστορικές ἑστίες τοῦ Χριστιανισμοῦ, σέ ἱερούς τόπους τῆς Ἐκκλησίας πού μᾶς παρέδωσαν τό ὄνομα τοῦ Χριστιανοῦ καί ἀνέθρεψαν πλῆθος Ἁγίων καί Πατέρων, μεταξύ τῶν ὁποίων ὁ ἱερός Χρυσόστομος καί ἡ ὁσία Μαρία ἡ Αἰγυπτία, ἡ μνήμη τῆς ὁποίας σήμερα πανευλαβῶς ἑορτάζεται.

Πρόκειται γιά τραγωδία βαθύτατη, τῆς ὁποίας δυστυχῶς ἀκόμη δέν γνωρίζουμε τήν κατάληξη.

Ἡ Μέση Ἀνατολή ἔχει τό παγκόσμιο προνόμιο νά φιλοξενεῖ στά ἐδάφη της τήν εἰρηνική συνύπαρξη τριῶν μονοθεϊστικῶν θρησκειῶν ἐπί αἰῶνες. Ἐάν ἐκλείψει αὐτή ἡ μοναδική ἰσορροπία μεταξύ τοῦ Χριστιανισμοῦ, τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ καί τοῦ Ἰσλάμ, τό ἀπο-τέλεσμα θά εἶναι ὀλέθριο.

Οἱ θηριωδίες πού διαπράττονται εἰς βάρος ἀνθρώπων καί ἱστορικῶν ἱερῶν σεβασμάτων, τά ὁποῖα βεβηλώνονται καί καταστρέφονται ὑπό τό νέφος τῶν ἐνόπλων συρράξεων, ἀφορμῶνται ἀπό θρησκευτικό φανατισμό. 1700 ἔτη μετά τήν ἔκδοση τοῦ Διατάγματος τῶν Μεδιολάνων, ἄνθρωποι ἐξακολουθοῦν νά διώκονται γιά τήν πίστη καί τή θρησκευτική τους συνείδηση.

Δέν εἶναι δυνατόν νά ἐξοικειωθεῖ κανείς μέ αὐτές τίς βάναυσες εἰκόνες τοῦ Ἅδου, οὔτε καί μέ τό γεγονός ὅτι θρησκεῖες γίνονται ἕρμαια τοῦ φανατισμοῦ καί τῆς τρομοκρατίας, μέσα προβολῆς τῆς βίας καί προσχήματα προκλήσεως πολέμων, καταστροφῆς, διωγμῶν, ὑποτιμήσεως καί εὐτελισμοῦ τῆς ἀξίας τοῦ ἀνθρώπου.

Ὅλοι μας ἀγωνιοῦμε βαθιά γιά τίς τύχες τῶν χριστιανικῶν κοινοτήτων τῆς εὐρύτερης περιοχῆς τῆς Μέσης Ἀνατολῆς καί τῆς Βορείου Ἀφρικῆς.

Ὡς Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος διαμαρτυρηθήκαμε Συνοδικῶς καί ἀπευθύναμε ἔκκληση πρός τή διεθνῆ κοινότητα, τόν Ὀργανισμό Ἡνωμένων Ἐθνῶν καί τήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση, ἐκφράζοντας τήν ἀνησυχία μας γιά τίς ἐπαπειλούμενες τύχες ἀπαχθέντων κληρικῶν καί χριστιανῶν προσφύγων. Εἴμαστε μαζί τους ἀδελφοί καί συνοδοιπόροι στήν πορεία τῆς Ἐκκλησίας.

Ἡ Ἱερά Σύνοδος, συναισθανόμενη τήν τραγικότητα καί τή βαρύτητα αὐτῆς τῆς κατάστασης πού ἀγγίζει ὅλους μας, ἀπεφάσισε νά κηρυχθεῖ ἡ Ἕκτη Ἑβδομάδα τῶν Νηστειῶν Ἑβδομάδα προσευχῆς ὑπέρ τῶν διωκομένων Χριστιανῶν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς καί τῆς Βορείου Ἀφρικῆς.

Συμφώνως πρός τήν ἴδια Συνοδική Ἀπόφαση, στό τέλος τῆς σημερινῆς Θείας Λειτουργίας τῆς Ε΄ Κυριακῆς τῶν Νηστειῶν, θά τελεσθεῖ ἐπιμνημόσυνη δέηση ὑπέρ τῶν μαρτυρικῶς τελειωθέντων Χριστιανῶν, θυμάτων τοῦ πολέμου καί τῶν βιαιοτήτων στίς προαναφερθεῖσες χειμαζόμενες περιοχές.

Εἶναι ἀνάγκη νά προβληματιστοῦμε ἐν πνεύματι καί ἀληθείᾳ, νά στρέψουμε τή σκέψη μας πρός τό ἀπάνθρωπο πρόσωπο τῆς βίας, νά ἑνώσουμε τίς φωνές μας καί νά συμπροσευχηθοῦμε ὁ παντοδύναμος καί πανοικτίρμων φιλάνθρωπος Θεός νά ἀναπαύσει τίς ψυχές τῶν ἀθώων ἐν χώρᾳ ζώντων καί νά διαφυλάξει ἀλώβητους τούς ἀδελφούς μας πού ὑποφέρουν καί δοκιμάζονται.

† Ὁ Ἀθηνῶν Ι Ε Ρ Ω Ν Υ Μ Ο Σ, Πρόεδρος
† Ὁ Σταγῶν καί Μετεώρων Σεραφείμ
† Ὁ Περιστερίου Χρυσόστομος
† Ὁ Καλαβρύτων καί Αἰγιαλείας Ἀμβρόσιος
† Ὁ Τρίκκης καί Σταγῶν Ἀλέξιος
† Ὁ Καρπενησίου Νικόλαος
† Ὁ Μονεμβασίας καί Σπάρτης Εὐστάθιος
† Ὁ Λήμνου καί Ἁγίου Εὐστρατίου Ἱερόθεος
† Ὁ Γουμενίσσης, Ἀξιουπόλεως καί Πολυκάστρου Δημήτριος
† Ὁ Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας Παντελεήμων
† Ὁ Διδυμοτείχου, Ὀρεστιάδος καί Σουφλίου Δαμασκηνός
† Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης Ἀνδρέας
† Ὁ Ξάνθης καί Περιθεωρίου Παντελεήμων

Ὁ Ἀρχιγραμματεύς

 † Ὁ Μεθώνης Κλήμης