Μία
αληθινή διήγηση…Κάποτε ένας Ιερέας ρώτησε μια μητέρα τι σημαίνει η
ευτυχία των παιδιών της.
Η ίδια απάντησε το γνωστό κλισέ: Να σπουδάσουν, να παντρευτούν, να μου φέρουν εγγονάκια κ.λ.π.
Ο Ιερέας της απάντησε
ότι ωραία είναι όλα αυτά αλλά υπάρχει και κάτι άλλο.
Στην συνέχεια την
ρώτησε αν την ενδιαφέρει αν τα παιδιά της σώσουν την ψυχή τους και
γίνουν πολίτες της Βασιλείας των Ουρανών.
Εκείνη
δυστυχώς έμεινε σιωπηλή χωρίς να απαντήσει. Ο Ιερέας το πήγε ακόμα
παραπέρα λέγοντας της ότι αν την ενδιαφέρει μόνο η κοσμική πλευράς της
ζωής των παιδιών της τότε δεν τα αγαπάει πραγματικά αλλά αγαπά ένα μέρος
αυτών και αυτό είναι το μέρος των δικών της προσδοκιών που εναποθέτει
επάνω στα παιδιά της.
Μετά από πολύ κουβέντα, η γυναίκα κατάλαβε και
έστρεψε και την καρδιά της σε άλλο προσανατολισμό αλλά και την προσευχή
της στο σωστό στόχο.
Να βλέπει δηλαδή τα παιδιά της ως τέκνα υιοθεσίας
από τον Κύριο και ο δικός της ρόλος να είναι να τους καλλιεργήσει το
βάπτισμα για να γίνουν ουρανοπολίτες πέρα από απόλυτες υλικές και
κοσμικές προσδοκίες που είναι απλά εργαλεία στην ζωή για να φτάσουμε
στην Βασιλεία του Θεού.
«Μακάριοι οι γονείς που προετοιμάζουν τα τέκνα τους για την Βασιλεία των Ουρανών.»
«Μακάριοι οι γονείς που προετοιμάζουν τα τέκνα τους για την Βασιλεία των Ουρανών.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου