«Η αγνωμοσύνη και η αχαριστία ως προς την Εκκλησία και την ορθόδοξη διδασκαλία της, δεν χωρούν στην ψυχοσύνθεση του Έλληνα» αναφορικά με τη συζήτηση στο ΣτΕ για την Εικόνα στην αίθουσα και τη διδασκαλία των Θρησκευτικών.
Με αφορμή την συζήτηση στο Συμβούλιο της Επικρατείας των προσφυγών
για το θέμα της διδασκαλίας του μαθήματος των θρησκευτικών και για άλλα
συναφή θέματα, ο Σεβ. Μητροπολίτης Μάνης κ. Χρυσόστομος Γ΄ είπε: «Tο
Σ.τ.Ε ασφαλώς μετά από την ενδελεχή μελέτη, της όλης υπόθεσης θα εκδώσει
την απόφασή του. Να αναμένομεν με σύνεση και διάκριση.
Αναφορικά με το προδικαστικό αίτημα αφαίρεσης της εικόνας από τη
δικαστική αίθουσα και την εν συνεχεία απόρριψη του εκ μέρους του
Δικαστηρίου, προδήλως η απόφαση αυτή εκφράζει το γεγονός ότι η εικόνα,
ως θρησκευτικό σύμβολο, είναι στοιχείο του νομικού μας πολιτισμού και
της παράδοσής μας.
Ωστόσο, είναι θλιβερό στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, με αρχέγονο ύψιστο
πολιτισμό, να εμφανίζονται εκδηλώσεις και δηλώσεις κατακερματισμού αυτού
του πολιτισμού.
Δημιουργεί γενικότερα παραπικρασμό η συστηματική πολεμική κατά του
μαθήματος των θρησκευτικών, η εναντίωση στην εκμάθηση της ορθόδοξης
χριστιανικής διδασκαλίας, η προσπάθεια παραμέλησης της εκφοράς της
προσευχής στα σχολεία, η απαξίωση του εκκλησιασμού των μαθητών και η
αλλοίωση των θρησκευτικών εορτών.
Στην Ελλάδα, ο πολιτισμός δεν είναι μονομερής. Είναι δισυπόστατος.
Είναι σύνθεση της κλασικής αρχαιότητας και του χριστιανικού πνεύματος.
Έτσι πορεύθηκε ανά τους αιώνες και ζει σήμερα και υπάρχει ο Ελληνισμός.
Έπειτα η Ευρώπη , στην οποία συχνά γίνεται επίκληση, ουδέποτε έδωκε κάποια νομικής φύσεως οδηγία για το θέμα θρησκεία.
Το κάθε κράτος από μόνο του καθορίζει τα ζητήματα αυτά. Σαφέστατα το
διατυπώνει αυτό η Κοινή Δήλωση, υπ’ αριθμ. 11 της Συνθήκης του
Άμστερνταμ.
Όσον αφορά τα ανθρώπινα ατομικά δικαιώματα, η Εκκλησία πρώτη αυτή, τα
υποστηρίζει αφού από το Ευαγγέλιο του Χριστού γεννήθηκαν και στον
Χριστιανισμό ανεπτύχθησαν. Όσοι ισχυρίζονται τα αντίθετα, ας μελετήσουν
Παύλο, Απόστολο των Εθνών και κείμενα των Τριών Ιεραρχών.
Εν προκειμένω, αν καταστρατηγηθεί ο χριστιανισμός τότε και τα ανθρώπινα δικαιώματα σαλεύονται και καταρρακώνονται.
Ακόμη λόγος περί ουδετεροθρησκείας δεν είναι πρόοδος. Είναι
οπισθοδρόμηση στον 18ο αιώνα. Άλλο μάλιστα είναι ανεξιθρησκεία, άλλο
ουδετεροθρησκεία και άλλο θρησκευτική ελευθερία.
Χρειάζεται γνώση του περιεχομένου των παραπάνω εννοιών ώστε να μη δημιουργείται σύγχυση και πρόχειρος λόγος.
Εδώ στην Ελλάδα οφείλουμε όλοι μας να γνωρίζουμε ότι τελικά, η
αγνωμοσύνη και η αχαριστία ως προς την Εκκλησία και την ορθόδοξη
διδασκαλία της, δεν χωρούν στην ψυχοσύνθεση του Έλληνα».
Πηγή: Βήμα Ορθοδοξίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου