Βάλε φερμουάρ.

- Φερμουάρ! Καταλαβαίνεις τι θα πει;
Ο νεαρός πήρε βαθιά ανάσα για να απαντήσει. Η καθηγήτρια όμως τον πρόλαβε τοποθετώντας με τον δείκτη και τον αντίχειρά της ένα φανταστικό φερμουάρ πάνω στα χείλη της.
Το έκλεισε. Του έδειξε να κάνει κι εκείνος το ίδιο.
Τα χείλη του Κωνσταντίνου από τα πολλά φερμουάρ πρέπει να έχουν αλλάξει σχήμα.
- Ράψτο ρε παιδί μου! αυτοσχεδιάζουν μερικοί συμμαθητές
Εδώ και κάμποσο καιρό ο Κωνσταντίνος μαθαίνει την σιωπή.
Τα καλά παιδιά δεν αντιμιλούν. Τα καλά παιδιά συμφωνούν με τους μεγάλους.
Η κουρασμένη μάνα, ο απογοητευμένος πατέρας, οι φοβισμένοι δάσκαλοι απλόχερα χαρίζουν φερμουάρ στον Κωνσταντίνο.

Κανείς δεν έχει το κουράγιο να ακούσει τη γνώμη του. Να κολυμπήσουν στο κρυστάλλινο νερό του ενθουσιασμού του.
Όταν μαραθεί κι αυτό το λουλούδι θα έχουν μείνει μόνο σκουριασμένα φερμουάρ να κλείνουν μέσα τους την ζωή που ήταν κάποτε.

                                                                                                                                                     Δημήτρης Καραβασίλης

                                                                                                                                                                     από το facebook