Στέλιος Κυριακίδης: "Μην ξεχάσετε την χώρα μου".

«Είσαι τρελός; Έτσι κοκαλιάρης όπως είσαι θα πεθάνεις!».

«Ήρθα να τρέξω για 7 εκατομμύρια πεινασμένους Έλληνες». 

Στέλιος Κυριακίδης, ο δρομέας που νίκησε το 1946 στον Μαραθώνιο της Βοστώνης και ζήτησε να βοηθήσουν την Ελλάδα.... Η νίκη του ήταν η αιτία που φωταγωγήθηκε η Ακρόπολη ξανά μετά από την κατοχή και οι Έλληνες, παρά τον εμφύλιο πόλεμο, βγήκαν στους δρόμους να πανηγυρίσουν....

Όταν έφτασε στην Βοστώνη, οι γιατροί αρνήθηκαν να τον αφήσουν να τρέξει. Ήταν τόσο αδύνατος από την πείνα της κατοχής, που δεν πίστευαν ότι θα αντέξει. Ο Κυριακίδης υπέγραψε υπεύθυνη δήλωση ότι φέρει ο ίδιος την ευθύνη αν του συμβεί κάτι. 

Στις 20 Απριλίου 1946, οι αθλητές πήραν τις θέσεις τους στο σημείο εκκίνησης. Ανάμεσα στους δρομείς ήταν και ο κορυφαίος Αμερικανός Τζόνι Κέλι. Ο Κυριακίδης έμεινε πίσω τα πρώτα χιλιόμετρα, για να εξοικονομήσει ενέργεια για το τέλος. Σιγά σιγά ξεκίνησε να ανεβάζει ταχύτητα και να προσπερνάει τους υπόλοιπους δρομείς....

«Πώς θα μπορούσα να νικήσω εγώ έναν τέτοιο αθλητή; Εγώ αγωνιζόμουν μόνο για τον εαυτό μου. Αυτός αγωνιζόταν για μια ολόκληρη πατρίδα.», αυτά ήταν τα λόγια του Τζον Κέλι όταν τον ρώτησαν γιατί έχασε από τον Έλληνα. 

Πράγματι ο Κυριακίδης με το τέλος του αγώνα δεν ξέχασε τις δοκιμασίες και τον εμφύλιο των Ελλήνων.Μια από τις πρώτες ερωτήσεις που δέχθηκε ο Κυριακίδης μετά τον θρίαμβο του ήταν: «Τι θα ήθελες να κάνουμε για σένα;». 

Ο Κυριακίδης, απαντώντας λακωνικά, είπε: «Για μένα τίποτα. Μόνο για την Ελλάδα», ενώ δεν παρέλειπε να λέει σε όσους πήγαιναν να τον συγχαρούν: «Σας παρακαλώ, μην ξεχάσετε τη χώρα μου». 

Αντί για προσωπικά δώρα από τους Αμερικανούς ζήτησε να βοηθήσουν τη χώρα. Μεγάλη οικονομική βοήθεια και είδη πρώτης ανάγκης συγκεντρώθηκαν από τους ομογενείς και έφτασαν στην Ελλάδα με την ονομασία το «πακέτο Κυριακίδη»....