Η χαρά του χιονιού.

Έχουμε σκεφθεί άραγε γιατί πολύς κόσμος χαίρεται όταν χιονίζει; 

Οι περισσότεροι κάτι μπορεί να σκεφτείτε. 

Δε θα το αναλύσουμε όμως ψυχολογικά, που κι αυτό φυσικά έχει την αξία του. 

Το σκηνικό με το λευκό τοπίο και την ηρεμία που το περιβάλλει ίσως πλησιάζει αυτό που αναζητούμε όλοι, την ηρεμία της ψυχής και την ζεστασιά της θαλπωρής. 

Αυτό που θα υπάρχει ασταμάτητα στον Παράδεισο.

Δεν είναι τυχαίο που λέει "Ραντιείς με υσσώπω και καθαρισθήσομαι πλυνείς με και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι...".

Όσο προσπαθούμε να ασπρίζουμε την ψυχή μας με την μετάνοια, την εξομολόγηση, την προσευχή και την καλοσύνη, τόσο πιο πολύ θα γευόμαστε γαλήνη και ηρεμία...