Ζωντανή Αναμετάδοση Ιερών Ακολουθιών

Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2019

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ

Επε δ· νθρωπς τις εχε δο υος. Κα επεν νετερος ατν τ πατρ· πτερ, δς μοι τ πιβλλον μρος τς οσας. κα διελεν ατος τν βον. Κα μετ᾿ ο πολλς μρας συναγαγν παντα νετερος υἱὸς πεδμησεν ες χραν μακρν, κα κε διεσκρπισε τν οσαν ατο ζν στως. Δαπανσαντος δ ατο πντα γνετο λιμς σχυρς κατ τν χραν κενην, κα ατς ρξατο στερεσθαι. Κα πορευθες κολλθη ν τν πολιτν τς χρας κενης, κα πεμψεν ατν ες τος γρος ατο βσκειν χορους. Κα πεθμει γεμσαι τν κοιλαν ατο π τν κερατων ν σθιον ο χοροι, κα οδες δδου ατ. Ες αυτν δ λθν επε· πσοι μσθιοι το πατρς μου περισσεουσιν ρτων, γ δ λιμ πλλυμαι!  ναστς πορεσομαι πρς τν πατρα μου κα ρ ατ· πτερ, μαρτον ες τν ορανν κα νπιν σου. Οκτι εμ ξιος κληθναι υἱός σου· ποησν με ς να τν μισθων σου. Κα ναστς λθε πρς τν πατρα ατο. τι δ ατο μακρν πχοντος εδεν ατν πατρ ατο κα σπλαγχνσθη, κα δραμν ππεσεν π τν τρχηλον ατο κα κατεφλησεν ατν.
Ε
πε δ ατ υἱός· πτερ, μαρτον ες τν ορανν κα νπιν σου, κα οκτι εμ ξιος κληθναι υἱό
ς σου.
Ε
πε δ πατρ πρς τος δολους ατο· ξενγκατε τν στολν τν πρτην κα νδσατε ατν, κα δτε δακτλιον ες τν χερα ατο κα ποδματα ες τος πδας, κα νγκαντες τν μσχον τν σιτευτν θσατε, κα φαγντες εφρανθμεν,  τι οτος υἱός μου νεκρς ν κα νζησε, κα πολωλς ν κα ερθη. κα ρξαντο εφρανεσθαι.  Ην δ υἱὸς ατο πρεσβτερος ν γρ· κα ς ρχμενος γγισε τ οκίᾳ κουσε συμφωνας κα χορν,  κα προσκαλεσμενος να τν παδων πυνθνετο τ εη τατα. δ επεν ατ τι δελφς σου κει κα θυσεν πατρ σου τν μσχον τν σιτευτν, τι γιανοντα ατν πλαβεν. ργσθη δ κα οκ θελεν εσελθεν. ον πατρ ατο ξελθν παρεκλει ατν. δ ποκριθες επε τ πατρ· δο τοσατα τη δουλεω σοι κα οδποτε ντολν σου παρλθον, κα μο οδποτε δωκας ριφον να μετ τν φλων μου εφρανθ· τε δ υἱός σου οτος, καταφαγν σου τν βον μετ πορνν, λθεν, θυσας ατ τν μσχον τν σιτευτν. δ επεν ατ· τκνον, σ πντοτε μετ᾿ μο ε, κα πντα τ μ σ στιν· εφρανθναι δ κα χαρναι δει, τι δελφς σου οτος νεκρς ν κα νζησε, κα πολωλς ν κα ερθη.

Διαβάζουμε π τ Εαγγέλιο τν παραβολ το σώτου Υο (Λούκ.15, 11-32). παραβολ ατ μαζ μ τος μνους τς μέρας, μς παρουσιάζουν τ μετάνοια σν πιστροφ το νθρώπου π τ ξορία. σωτος γιός, πγε σ μι μακριν χώρα κα κε σπατάλησε ,τι εχε κα δν εχε.
Μι μακριν χώρα. Εναι μοναδικς ρισμς τς νθρώπινης κατάστασης πο θ πρεπε ν ποδεχτομε καθς ρχίζουμε τν προσέγγισή μας στ Θεό. νας νθρωπος πο ποτ δν εχε ατ τν μπειρία, στω κα γι λίγο, πο ποτ δν ασθάνθηκε τι εναι ξόριστος π τ Θε κα π τν ληθιν ζωή, ατς ποτ δν θ καταλάβει τί κριβς εναι Χριστιανισμός. Ατ τ ασθημα τς ποξένωσης π τ Θεό, π τν μακαριότητα τς κοινωνίας μαζί Του, π τν ληθιν ζω πως τ δημιούργησε κα μς τν δωσε κενος. Ν παραδεχθ τι χω μαυρώσει κα χω χάσει τν πνευματική μου μορφιά, τι εμαι πολ μακρι π τ πραγματικό μου σπίτι, τν ληθιν ζωή.
λαβα π τ Θε θαυμαστ πλούτη: πρτα π' λα τ ζω κα τ δυνατότητα ν τ χαίρομαι, ν τν μορφαίνω μ νόημα, γάπη κα γνώση. στερα - μ τ Βάπτισμα - λαβα τ νέα ζω π τν διο τ Χριστό, τ δρα το γίου Πνεύματος, τν ερήνη κα τ χαρ τς οράνιας Βασιλείας. Κα λα ατ τ χασα, τ χάνω καθημερινά, χι μόνο μ τς μαρτίες, τς παραβάσεις, λλ μ τν μαρτία λων τν μαρτιν: τν πομάκρυνση τς γάπης μου π τ Θεό, προτιμώντας τν μακριν χώρα π τ μορφο σπίτι το Πατέρα. κκλησία μως εναι δ παροσα γι ν μο θυμίζει τί χω γκαταλείψει, τί χω χάσει.
Καί, καθς ναλογίζομαι, βρίσκω μέσα μου τν πιθυμία τς πιστροφς κα τ δύναμη ν τ πραγματοποιήσω. Ατ κα μόνο ατό, εναι μετάνοια, ν ποκτήσω ξαν τ χαμένο σπίτι. «Θ σηκωθ κα θ πάω στν πατέρα μου κα θ το π. Πατέρα, μάρτησα στν οραν κα σ σένα, κα δν εμαι πλέον ξιος ν νομασθ γιός σου».


Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.Τῆς πατρῴας δόξης σου, ἀποσκιρτήσας ἀφρόνως, ἐν κακοῖς ἐσκόρπισα, ὅν μοι παρέδωκας πλοῦτον· ὅθεν σοι, τὴν τοῦ Ἀσώτου φωνὴν κραυγάζω· Ἥμαρτον, ἐνώπιόν σου Πάτερ οἰκτίρμον· δέξαι με μετανοοῦντα, καὶ ποιήσόν με ὡς ἕνα τῶν μισθίων σου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου