Ο Άγιος που προστρέχουν στο λείψανό του για να θεραπευτούν.

Γράφει ο π. Ηλίας Μάκος

---

Πολλοί είναι οι πιστοί, τους οποίους βαραίνει κάποιο πρόβλημα υγείας και προστρέχουν στο λείψανο του Αγίου Παταπίου, που σώζεται άφθαρτο στο ομώνυμο γυναικείο μοναστήρι του Λουτρακίου, αν και ο όσιος έζησε στην Αίγυπτο και στην Κωνσταντινούπολη.

Πολύ πριν ιδρυθεί η μονή, από το 14ο αιώνα ίσως και νωρίτερα, στο χώρο αυτό υπήρχε ασκητήριο μέσα σε σπηλιά.

Μετά την Άλωση, το λείψανο του Αγίου Παταπίου, που μέχρι τότε φυλάσσονταν στην Κωνσταντινούπολη και το προστάτευε η μητέρα του τελευταίου αυτοκράτορα Ελένη Παλαιολόγου, μεταφέρθηκε στη σπηλιά, για προστατευθεί και να μην πέσει στα χέρια αλλόθρησκων.

Μάλιστα ήταν καλά κρυμμένο σε μια κρύπτη, καλυμμένο με κεραμίδια.

Η αναγνώρισή του έγινε μέσω μιας δερμάτινης μεμβράνης, όπου αναγραφόταν το όνομα του αγίου και έτσι δεν αμφισβητείται η γνησιότητά τους.

Ο Πατάπιος αφήνοντας ό,τι είχε και δεν είχε στους φτωχούς, αποσύρθηκε για άσκηση στην έρημο.

Αφού γεύτηκε τον υλικό κόσμο, αφού δοκιμάστηκε από τους κοσμικούς πειρασμούς και τα βάσανα, μέσα από την άσκηση, απομονωμένος στην ερημιά, προχώρησε από πρόοδο σε πρόοδο με προσευχή, νηστείες, αγαθοεργία και συμβουλές σε όσους προσέφευγαν σ' εκείνον, γυρεύοντας τη στήριξη της ψυχής τους.

Και κατέκτησε την ανώτερη πνευματική ζωή και έφθασε σε μια τέλεια κατάσταση ψυχικού καθαρμού.

Μετέβη και στην Κων/πολη, όπου σ' ένα ησυχαστήριο, άγνωστος μεταξύ αγνώστων, θεράπευε αρρώστους.

Αυτό ήταν και είναι μια απόδειξη ότι είχε ανέβει ψηλά και ανάσαινε τον μυρωμένο και ολόδροσο αέρα του Θεού.

Ο Άγιος Πατάπιος, μέσω της ζωής και των θαυμάτων του, αναδεικνύει τις αγαθές συνέπειες της αγνότητας, της ταπείνωσης και της υπομονής.

Η αγνότητα είναι το κλειδί για τον ενάρετο βίο και διασφαλίζει τους καρπού του.

Η ταπείνωση είναι το πετράδι που δεν μας αφήνει να ξιπαστούμε, να ξυπνήσει μέσα μας η εγωιστική φιλαυτία.

Ο Άγιος Πατάπιος έζησε απλά, γνωρίζοντας ότι η υπεροψία και ο εγωκεντρισμός είναι τα μεγαλύτερα αίτια της ψυχικής συμφοράς.

Η υπομονή είναι το στήριγμα της ευτυχίας, αφού χωρίς αυτή δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις αρρώστιες, του πόνους, τους κατατρεγμούς και τα αμέτρητα καθημερινά βάσανα.

Οτιδήποτε και αν κατακτήσουμε στη ζωή, τα πρώτα για τα οποία πρέπει να φροντίζουμε είναι να διατηρούμε την αγνότητά μας, να οικοδομήσουμε την ταπείνωση, μέσω της αυτογνωσίας μας και να καλλιεργήσουμε την υπομονή μας.

Πηγή:   romfea.gr