Οι Παρασκευές της Μεγάλης Τεσσαρακοστής ήταν πάντα λαμπρέςς και αφιερωμένες στο πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου. Της Μητέρας του Θεού και των ανθρώπων. της Μάννας μας.
Κάθε Παρασκευή απόγευμα λαμπροφορούσε η Εκκλησία, οι παπάδες και οι ψάλτες πιο τρανά έψαλλαν στην Παναγία τους Χαιρετισμούς και όλοι μαζί "Τη Υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια...".
Από μικρός παραξενευόμουνα για την αλλαγή αυτή που γινότανε μέσα στην χαρμολύπη της Σαρακοστής και η ευλογημένη γιαγιά μου έλεγε πάντα πως όλα αυτά γίνονταν για την Μητέρα του Χριστού που τόση δύναμη έχει που μπορεί και αλλάζει και τις αποφάσεις του.
Μου είχε μείνει στο μυαλό μου από τότε μέχρι και σήμερα που έχω γίνει παπάς. Και το έχω ζήσει αυτό που λέμε ότι είναι Μάννα μας.
Το χάδι της, την προστασία, την τρυφερότητα αλλά και την αρχοντιά της όταν θέλει να με μαλώσει.
Και γνωρίζω ότι κάθεται πάντα στην θέση της Μάννας εκεί πιστή, με αγωνία για τα παιδιά της που την απαξιώνουν, την αφήνουν μόνη της στα δύσκολα, που εύκολα ξεχνούν και πάντα ζητάνε να είναι εκεί που την επικαλούνται.
Και αυτή εκεί!
Γιατί κάθε μάννα και ή Μάννα του Χριστού ξέρει ότι το μόνο δικαίωμα που έχει είναι να είναι παρούσα σε κάθε ανάγκη των παιδιών της.
Τούτη
την Σαρακοστή φαίνεται ότι την αφήσαμε μόνη της. Είτε γιατί έτσι
θέλουμε είτε γιατί δεν θέλουμε αλλά γιατί επιβάλλεται. Λες και πάσχει
από κάποια ανίατη αρρώστια σαν τις γιαγιάδες μας που πολλές φορές τις
αφήσαμε μόνες τους.
Όμως
φέτος διαπιστώσαμε ότι ορφανέψαμε χωρίς να το καταλάβουμε. Δεν έφυγε η
Μάννα μας στέκει εκεί που ορίσαμε πάντα να είναι. Και είναι εκεί.
Η σημερινή Παρασκευή θα είναι χωρίς εμάς να είμαστε κοντά της. Αυτή όμως εκεί.
Και
στο προσκυνητάρι της, και το βράδυ βγαίνοντας από εκεί στην γειτονιά
μας και στο σπίτι μας για να μας σκεπάσει, για να μας χαϊδέψει, για να
μας παρηγορήσει, για ....
Σήμερα
εκεί που θα είμαστε ας σταθούμε απέναντί της την ώρα που κάθε Παρασκευή
στεκόμασταν στο προσκυνητάρι της Βλαχέρνας ακούγοντας την καρδιά της
και ας ψάλλουμε τους Χαιρετισμούς της και ας φωνάξουμε δυνατά ότι
είμαστε κοντά της και όχι μακρυά της.
Η
Παναγία μας, η θαυματουργή Παναγία της Βλαχέρνας μας και αυτή την
Παρασκευή στολίστηκε για τους Χαιρετισμούς της που εμείς έχουμε ανάγκη
να της προσφέρουμε, και καίνε και οι λαμπάδες που από την αρχή του κακού
των ημερών καίνε μπροστά της για να μας ελεήσει και να πρεσβεύσει στον
Υιό της για όλους εμάς που τούτες τις μέρες που είμαστε εμεπρίστατοι, αλλά όχι ολιγόψυχοι για την Μάννα μας.
Ας
βλέπουμε την Εικόνα της και ας διαβάσουμε τους Χαιρετισμούς της όχι
μόνο σήμερα το βράδυ αλλά και καθημερινά γιατί κάθε μέρα λέμε στην μάννα
πόσο την αγαπάμε!
π. Πολύκαρπος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου