Παλιά, για να κάνει κανείς κάτι, αν ήταν κοσμικός άνθρωπος θα σκεφτόταν. Αν ήταν πνευματικός άνθρωπος, θα σκεφτόταν και θα προσευχόταν.
Στην εποχή μας ακόμη και «πνευματικοί» άνθρωποι όχι μόνο δεν
προσεύχονται, αλλά ούτε σκέφτονται.
Και μάλιστα, συχνά πρόκειται για
σοβαρά θέματα, και αυτοί κάνουν πρόβες με τον κόσμο.
Σε όλες τις περιπτώσεις, πριν ενεργήσουμε, να λέμε: «Σκέφτηκα γι’ αυτό; Προσευχήθηκα γι’ αυτό;»
Όταν κανείς ενεργεί, χωρίς να σκεφθεί και χωρίς να προσευχηθεί, ενεργεί
σατανικά. Και βλέπεις, συχνά πολλοί χριστιανοί με τον τρόπο που
ενεργούν, δεν αφήνουν τον Θεό να επέμβει.
Νομίζουν ότι αυτοί θα τα καταφέρουν όλα μόνοι τους. Ενώ ακόμα και ο άπιστος λέει «έχει ο Θεός», αυτοί δεν το λένε (…).
Συνέχεια ανθρώπινες προσπάθειες και δεν αφήνουν τον Θεό
να ενεργήσει. Δεν καταφεύγουν στην προσευχή, ώστε να απαντήσει ο Θεός
δια της προσευχής. Με την ταπείνωση και την προσευχή διορθώνονται όλα τα
αδιόρθωτα (…).
Απόσπασμα απο το βιβλίο «Λόγοι Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου τ.
Β΄», Ιερό Ησυχαστήριο «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή
Θεσσαλλονίκης
Πηγή: Βήμα Ορθοδοξίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου