Η πανδημία και η καραντίνα ανάγκασε όλους μας να χρησιμοποιούμε το διαδίκτυο σε υπέρμετρο βαθμό.
Όσο λοιπόν οι γονείς είναι ήσυχοι πως τα
παιδιά τους βρίσκονται συνδεδεμένα στο webex με το σχολείο, αργότερα στο
φροντιστήριο και μετά λίγη χαλάρωση με παιχνίδια στο διαδίκτυο,
εξελίσσεται κάτι περίεργο ιδιαίτερα στους εφήβους.
Τα τελευταία
χρόνια έχει εξελιχθεί η τεχνολογία της τεχνητής νοημοσύνης σε τέτοιο
βαθμό ώστε να "ανασταίνονται" εικονικά, πρόσωπα που έχουν φύγει από τη
ζωή μέσω VR(Virtual Reality) όπως έγινε στην περίπτωση με το κοριτσάκι
από τη Νότια Κορέα.
Η αλόγιστη χρήση του διαδικτύου σε συνδυασμό
με την απομόνωση των ανθρώπων είχε ως φυσική εξέλιξη σε κάποιες χώρες οι
άντρες να αναζητούν ως βολική σύντροφο μια κούκλα για όλες τους τις
ανάγκες, που δε θα μιλάει και θα λέει ναι σε όλα.
Το 2019 έγινε και ο πρώτος επίσημος γάμος με φουσκωτή κούκλα.
Αυτά εν συντομία για τις τελευταίες εξελίξεις.
Το
θέμα μας όμως είναι πιο σοβαρό και αφορά στον ψεύτικο κόσμο των
συναισθημάτων που τα παιδιά μας εισέρχονται σταδιακά σε αυτόν.
Πρόκειται
για ψηφιακά λογοτεχνικά βιβλία συναισθημάτων στα οποία έχεις τη
δυνατότητα παρέμβασης στα κείμενα και την ιστορία του βιβλίου καθώς και
τα online παιχνίδια τύπου "Evertale" κτλ. όπου ο αναγνώστης ή ο gamer
αναπτύσσει ένα συναισθηματικό δέσιμο με τον ήρωα ή την ηρωίδα του
βιβλίου ή του παιγνιδιού αντίστοιχα.
Αφιερώνει ώρες, μέρες ή και μήνες και η ζωή του για ένα χρονικό διάστημα βρίσκεται εγκλωβισμένη σε έναν ψεύτικο κόσμο με ψεύτικες υπάρξεις.
Σιγά σιγά τα ρομαντικά συναισθήματα διαδέχονται πιο πονηρές εικόνες είτε μέσω cookies τα οποία ανιχνεύουν τις ψηφιακές μας κινήσεις και μας βομβαρδίζουν με διαφημιστικά, είτε μέσω chatting στέλνοντας στο παιδί σου, διάφορα πρόσωπα από άλλες χώρες, φωτογραφίες anime με σεξουαλικό ενδιαφέρον.
Κι έτσι...αρχίζει και ερωτεύεται ένα κινούμενο σχέδιο και φυσικά αργότερα τα ένστικτα γίνονται πιο πονηρά.
Το παιδί(έφηβος) ζει πια μια εικονική σχέση, βολική και χωρίς γκρίνιες. Χωρίς να περιμένει τη διαφορετική άποψη, γνώμη του/της συντρόφου.
Εφιστώ την προσοχή των γονέων. Δεν είναι ντροπή να αφουγκραζόμαστε τα παιδιά μας. Να ελέγχουμε αν μελαγχολούν, αν έχουν εκνευρισμό, αν είναι επιθετικά. Μια πηγή για την κατάθλιψη των εφήβων είναι και τα παραπάνω, για τον απλούστατο λόγο ότι στον ψεύτικο κόσμο, τα συναισθήματα του παιδιού δεν ανταποδίδονται...
Βγάλτε τα παιδιά σας από τον κόσμο του διαδικτύου και βάλτε τα πάλι στη ζωή, κοντά σας. Κάντε τους την καθημερινότητα δημιουργική. Αγκαλιάστε τα!
π. Γεώργιος Χριστοδούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου