Μία απλή διδακτική ιστορία.

 

 

Ένα βράδυ, μετά από μια πολύ δύσκολη ημέρα στη δουλειά, η μαμά μου έφτιαξε βραδινό για τον πατέρα μου.
Αυγά, σαλάτα και μια καμένη φρυγανιά.

Τον σέρβιρε κι εγώ περίμενα να δω αν θα παραπονιόταν για την καμένη φρυγανιά, αλλά ο μπαμπάς μου άρχισε να τρώει, χαμογελώντας και με ρώτησε πώς πέρασα την μέρα μου.

Η μαμά μου απολογήθηκε για το βραδινό. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την απάντησή του: "Μα αγάπη μου, λατρεύω την καμένη φρυγανιά!"

Αργότερα, όταν πήγα για ύπνο και ήρθε ο μπαμπάς μου να με καληνυχτίσει, τον ρώτησα αν εννοούσε αυτό που είπε.

Με αγκάλιασε και μου είπε: " Η μαμά σου είχε μια δύσκολη μέρα και είναι πραγματικά κουρασμένη.

Παρόλα αυτά, έκατσε και μας έφτιαξε και βραδινό, γιατί να την κατηγορήσουμε και να την πληγώσουμε;
Η καμένη φρυγανιά δεν πείραξε ποτέ κανέναν, τα λόγια όμως πληγώνουν ανεπανόρθωτα."