«Χαίρε σιγής δεομένων πίστις».

 

Δεν χρειάζονται πολλά λόγια απέναντι στο υπέρλαμπρο πρόσωπο της Παναγίας. Ξέρει Εκείνη να διαβάζει, να ακούει και να καταλαβαίνει όλα εκείνα που δεν λέμε αλλά ζούμε βαθιά μέσα μας. Δεν είναι όλη η αλήθεια μας στις λέξεις μας, είναι και κάτι αλήθειες που ζουν βαθιά στα ανείπωτα της καρδιάς μας. Εκεί που μόνο ο Θεός μπορεί να μπει, στο ανέγγιχτο σιωπηλό σημείο της ύπαρξης μας.

Όταν αγαπάς δεν μιλάς, κοιτάς, βλέπεις, αγγίζεις, αισθάνεσαι, και όλα έχουν ειπωθεί στην σιωπή. Η παρουσία είναι πιο δυνατή και βαθιά από την ανάλυση. Όταν είσαι εδώ, παρόν, ολάκερος και ολόκληρη δεν χρειάζεται και δεν θέλω να μου εξηγήσεις τίποτα. Όταν αρχίζεις να μου εξηγείς σημαίνει ότι ήδη έχεις αρχίσει να φεύγεις.

Ο πιο δυνατός λόγος είναι η σιωπή, άλλοτε σε ραγίζει και άλλοτε σε ενώνει. Πόσα σ αγαπώ ειπώθηκαν δίχως λέξεις και πόσα αντίο χαράχτηκαν ως βαθιά τραύματα και μνήμες απώλειας σε ανατριχιαστικές σιωπές. Δεν τα εξηγεί πάντα όλα ο λόγος. Υπάρχουν κι άλλοι βαθύτεροι τρόποι να κοινωνήσεις μια αλήθεια, να γευθείς μια παρουσία.

Πολλές φορές τα λόγια είναι γι αυτούς που είναι ακόμη μακριά, ακόμη ξένοι. Η σιωπή είναι η γλώσσα της βαθιάς αγάπης και γνωριμίας. Είναι η γλώσσα της αλήθειας που δεν χρειάζεται φλύαρες δικαιολογίες. 

Πάντα μια αγκαλιά είναι πιο δυνατή από χιλιάδες σ αγαπώ. Κι η αγκαλιά της Παναγίας είναι σιωπηλή αλλά θερμή, γεμάτη Παρουσία.

π. Λίβυος