Ο Υδραίος Ναύαρχος Ανδρέας Μιαούλης είχε αυτή την Εικόνα στο πλοίο του, τη Ναυαρχίδα "΄Αρης", μπροστά στην οποία προσευχόταν. Αυτήν την Εικόνα αφιέρωσε στο ομώνυμο Μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής, στην Καλαυρία του Πόρου, και έκτοτε φυλάσσεται εκεί από τους πατέρες της Μονής στην κόγχη του Ιερού Βήματος.
Όσες φορές στάθηκα μπροστά της για να την προσκυνήσω,
πάντα σκεφτόμουν: Πόσες φορές ο Ναύαρχος Μιαούλης γονάτισε μπροστά της;
Πόσες φορές μπροστά σε αυτή την Εικόνα προσευχήθηκε; Πόσες φορές, σε
ώρες κινδύνου, έριξε το βλέμμα του στην Παναγία μας και την
επικαλέστηκε; Και πόσες φορές, μετά από νίκες, πήγε και της είπε
"Ευχαριστώ";
(Εδώ να σημειώσω ότι αυτή είναι η Εικόνα του
Ναυάρχου Μιαούλη... Το λέω με έμφαση, γιατί τελευταία μαθαίνω ότι και
κάποιοι άλλοι επικαλούνται ότι έχουν την Εικόνα της Παναγίας του
Ναυάρχου Μιαούλη... Κύριε ελέησον!)
Οι Ήρωες της Πατρίδος μας, όπως ο Μιαούλης, όπως ο Κολοκοτρώνης, όπως ο Κανάρης, ή ακόμα όπως και ο Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας, κατέφευγαν στην Παναγία σε ώρες που γύρω όλα σκοτείνιαζαν. Και το έκαναν αυτό γιατί ήξεραν πάντα να είναι "παιδιά της Παναγίας". Εμείς, οι άνθρωποι του σήμερα, τελικά είμαστε έστω και λίγο άξιοι να λεγόμαστε απόγονοι αυτών των Ηρώων;
Παρασκευή της Διακαινησίμου, σήμερα. Τιμούμε την Παναγία μας, τη Ζωοδόχο Πηγή, υμνούμε τα μεγαλεία Της και τα αμέτρητα θαύματά Της. Το μυαλό πηγαίνει στο Μπαλουκλί, στην Πόλη, εκεί που υπάρχει το Αγίασμα της Ζωοδόχου Πηγής.
Εκεί που τα ψάρια είναι από τη μια πλευρά καφετιά, προσμένοντας
τη μεγάλη ημέρα. Τότε που θα συνεχίσει το Χερουβικό. Τότε που θα
συνεχίσει η Θεία Λειτουργία, μέσα στην Αγια-Σοφιά. Τότε που θα κυματίσει
η Γαλανόλευκη και ο Δικέφαλος. Τότε που θα λάμψει ο Σταυρός και θα
πέσει η ημισέληνος. Τότε που θα πάψει η Κυρά η Δέσποινα να δακρύζει.
Παναγία μου, Ζωοδόχε Πηγή, κάνε το θαύμα Σου!
Χρόνια πολλά σε όλες και όλους που εορτάζουν!
Εμμανουήλ Πούλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου