Όι δαιμονισμένοι αντιδρούν σέ ότιδηποτε ιερό.

 

- Γέροντα πώς μπορεί κανείς να καταλάβει αν κάποιος είναι δαιμονισμένος και όχι ψυχοπαθής;
- Αυτο και ένας απλός γιατρός ευλαβής μπορεί να το καταλάβει.. Όσοι πάσχουν από δαιμόνιο, όταν πλησιάζουν σέ κάτι ιερό τινάζονται. Έτσι φαίνεται ξεκάθαρα ότι έχουν δαιμόνιο. 

Λίγο αγιασμό άν τούς δώσεις, ή με Άγιο Λείψανο άν τούς σταυρωσεις αντιδρούν,επειδή στριμωχνονται μέσα τους τά δαιμόνια, ενώ αν έχουν ψυχοπάθεια δεν αντιδρούν καθόλου. Ακόμα και επάνω σου αν έχεις ένα Σταυρό και τους πλησιάσεις, ανησυχούν, ταράζονται.

Κάποτε σέ μία αγρυπνία στο Άγιο όρος, μου είπαν οι Πατέρες ότι έχουν το λογισμό πως κάποιος λαϊκός που ήταν εκεί είχε δαιμόνιο. Καθησα στο διπλανό στασιδι και ακούμπησα επάνω του το σταυρό μου που είχε Τίμιο Ξύλο. Τινάχτηκε επάνω, σηκώθηκε και πήγε στην άλλη μεριά. Όταν έφυγε λίγο ο κόσμος, πήγα μέ τρόπο δίπλα του. Πάλι τά ίδια. Κατάλαβα ότι πράγματι είχε δαιμόνιο.
Όταν μου φέρνουν στο καλύβι παιδάκια και μου λένε ότι έχουν δαιμόνιο, για να διαπιστώσω άν είναι δαιμονισμένα, μερικές φορές παίρνω ένα τεμάχιο Αγίου Λειψάνου του Αγίου Αρσένιου και το κρύβω στη χούφτα μου. 

Και νά δείτε, ενώ έχω κλειστά και τά δύο χέρια μου το παιδάκι, αν έχει δαιμόνιο κοιτάζει φοβισμένο το χέρι με το οποίο κρατώ το Αγιο Λείψανο. Άν όμως δεν έχει δαιμόνιο, αλλά λχ κάποια αρρώστια εγκεφαλική δεν αντιδρά καθόλου. Άλλοτε πάλι τούς δίνω νερό στο οποίο προηγούμενως έχω βουτήξει τεμάχιο Αγίου Λειψάνου, αλλά αν έχουν δαιμόνιο, δεν το πίνουν απομακρύνονται. 

Σέ ενα δαιμονισμένο παιδάκι έδωσα πρώτα να φάει γλυκά να διψάσει και μετά του έφερα από αυτό το νερό. " Στο Γιαννάκη είπα θά δώσω πιό καλό νερό" Μόλις ήπιε λίγο άρχισε να φωνάζει. "" " " Αυτό το νερό με καίει" τι έχει μέσα;

" Τίποτα" του λέω. " Τι μέ κάνεις; μέ καίει " φώναζε.
" Δεν καίει εσένα, κάποιον άλλον καίει " τού λέω. Τό σταυρωνα στο κεφάλι και τινάζονταν τά χέρια του, τά πόδια του... Έπαθε δαιμονική κρίση. Το δαιμόνιο το έκανε ένα κουβάρι.
Θυμάστε και εκείνο το φοιτητη που είχε έρθει εδώ παλιά;
" Έχω μέσα μου δαιμονιο μου έλεγε και μέ τυραννάει πολύ. Περνάω μαρτύριο απο το δαίμονα, γιατί με αναγκάζει να λέω και αισχρά. Έχω φτάσει σέ απελπισία. Αισθάνομαι νά μέ πιέζει μέσα μου, να μέ σφίγγει πότε εδώ πότε εκεί, και ο καημένος έδειχνε την κοιλιά του το στήθος τα πλευρά τά χέρια. Επειδή ήταν πολύ ευαίσθητος για να μην τόν πληγωσω και για να τον παρηγορησω, του είπα. ". Κοίταξε δεν έχεις μέσα σου δαιμόνιο, μια εξωτερική δαιμονική επιρροή είναι επάνω σου. 

Οταν πήγαμε στήν εκκλησία είπα στις άδελφες που ήταν εκεί να κάνουν ευχή για το δυστυχισμένο πλάσμα του Θεού και εγώ πήρα από το Ιερό ένα τεμάχιο Αγιου Λειψάνου του Αγίου Αρσένιου, τον πλησίασα και τον ξαναρώτησα. " Σέ πιό σημείο σέ πιέζει και σέ βασανίζει ο δαίμονας; Που νομίζεις ότι βρίσκεται;". Μου έδειξε τά πλευρά του. " Πού εδώ;" τόν ρώτησα και ακούμπησα επάνω τη χούφτα μου μέ το Αγιο Λείψανο. Βγάζει αμέσως ενα ουρλιαχτό! " Μ έκαψες, μ έκαψες! Δέν φεύγω ωωω δεν φεύγω! Φώναζε, έβριζε, έλεγε αισχρά. Τότε άρχισα μέσα μου να λέω : " Κύριε Ιησού Χριστέ, Κύριε Ιησού Χριστέ, διώξε το ακάθαρτο πνεύμα από το πλάσμα Σου ". και να τόν σταυρωνω με το Ιερό Λείψανο. 

Αυτό γινόταν επί είκοσι λεπτά. Ύστερα ο δαίμονας τον σπαραξε τόν έριξε κάτω. Έκανε τούμπες. Το κουστούμι του έγινε μες στις σκόνες. Τόν σηκώσαμε όρθιο. Έτρεμε ολόκληρος και έκανε έντονες σπασμωδικές κινήσεις. Πιάστηκε από το τέμπλο για να στηριχτεί. Από τά χέρια του έτρεχε κρύος ιδρώτας, όπως είναι η δροσιά στά χορτάρια. Σέ λίγο έφυγε ο δαίμονας και ήρεμησε. Έγινε καλά και τώρα είναι μια χαρά.

Αγιου Παισιου, Λόγοι Γ, Πνευματικος αγώνας.