Είναι
γνωστό ότι ο Γέροντας, εκτός από τα ελληνικά, δεν γνώριζε άλλη γλώσσα.
Όμως συνέβη επανειλημμένως –όταν υπήρχε λόγος- με την γλώσσα της
Πεντηκοστής να συνομιλήσει και να συνεννοηθεί θαυμάσια με ετεροδόξους.
«Ήμουν
παρών», διηγείται ο Ι.Ε.Κ., «κάποτε στο Κελλί του Γέροντα μαζί με
άλλους τρεις επισκέπτες και ένα Γάλλο που δεν μιλούσε λέξη Ελληνικά.
Όταν ήρθε η σειρά του να μιλήσει με τον Γέροντα , πήγαν πιο πέρα και για
δεκαπέντε λεπτά συνομιλούσαν καθισμένοι στα κούτσουρα.
Τους βλέπαμε που
συζητούσαν με ενδιαφέρον. Πώς επικοινωνούσαν, αφού δεν υπήρχε κοινή
γλώσσα επικοινωνίας; Ο ξένος έφυγε χαρούμενος. Η ικανοποίηση φαινόταν
έκδηλη στο πρόσωπό του».
Γάλλος περιηγητής είχε συμφωνήσει με
κάποιο μοναχό να πανε μαζί να δούνε τον Γέροντα . Το βράδυ είχε αγρυπνία
στο μοναστήρι που έμενε. Ο μοναχός μετά την αγρυπνία πήγε στο κελλί του
να ξεκουραστεί. Αλλά ο αλλοδαπός από τον πόθο να δει τον Γέροντα
κατέβηκε μόνος του στο Καλύβι. Συνομίλησαν θαυμάσια και από την συζήτηση
σχημάτισε την εντύπωση ότι ο Γέροντας γνώριζε άπταιστα Γαλλικά.
Πνευματικό
τέκνο του Γέροντα διηγείται: «Μια μέρα πήγα πρωί στην «Παναγούδα».
Μόλις είχε φωτίσει. Χτύπησα το σιδεράκι και μου άνοιξε ο Γέροντας
χαμογελώντας. Με ρώτησε:
– Τι λες εσύ, παπα-… όταν ο άγιος Εφραίμ ο Σύρος επισκέφτηκε τον Μέγα Βασίλειο, χρειάσθηκαν διερμηνέα;
-Νομίζω όχι, Γέροντα, του είπα.
»Πέρασα στο Αρχονταρίκι και βρήκα έναν αλλοδαπό επισκέπτη. Μέχρι να ετοιμάσει ο Γέροντας το κέρασμα, με τα λίγα Αγγλικά που ήξερα πιάσαμε την συζήτηση και μου είπε ότι χθες βράδυ ήρθε αργά. Καθυστέρησε, γιατί έχασε τον δρόμο, πέρασε η ώρα και ο Γέροντας τον φιλοξένησε. Στην αρχή δεν μπορούσαν να συνεννοηθούν.
Ο Γέροντας τον άφησε για δέκα λεπτά (φαίνεται
έκανε προσευχή) και μετά συνεννοούνταν χωρίς καμιά δυσκολία. Ο Γέροντας
μιλούσε Ελληνικά, ο αλλοδαπός Αγγλικά, αλλά καταλάβαινε ο ένας τον
άλλο.
Από το βιβλίο: ΒΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ του ιερομονάχου Ισαάκ
Από το Κεφάλαιο: «Συνεννόηση με ετερογλώσσους» σ. 618-621
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου