«Σταυρός ... πρόσκληση προς τη σωτηρία» .

 

Γράφει ο Αρχιμανδρίτης Δημήτριος Πολιτάκης, Ιεροκήρυκας Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης

---

Κυριακή μετά την Ύψωση
(Μάρκ. η' 34 - 38, θ' 1)

Στο σημερινό Ευαγγελικό κείμενο ο Κύριος καλεί το λαό και τους μαθητές Του και τους λέγει: «ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι».

Ο Κύριος επιθυμεί με αυτούς τους λόγους να ξεκαθαρίσει τη σχέση που πρέπει να έχει μαζί Του εκείνος που ελεύθερα θα επιλέξει να γίνει μαθητής και ακόλουθός Του.

Όποιος θέλει να υπάρξει μαθητής του Ιησού, πρέπει να απαρνηθεί τον εαυτό του, να απαρνηθεί τα πάθη του ... μεταμορφώνοντας τα πάθη του ... και να σηκώσει το βαρύ σταυρό του που θα τον οδηγήσει στη λύτρωση και τη σωτηρία του.

Οφείλει να είναι έτοιμος να υποστεί κάθε δοκιμασία, κάθε θλίψη σε αυτήν τη ζωή, ακόμα και θάνατο σταυρικό και να διακόψει κάθε σχέση με το διεφθαρμένο από την αμαρτία εαυτό του.

Για να ακολουθήσει ο άνθρωπος τον Κύριο, οφείλει πρώτα να διαπιστώσει τα λάθη και τα πάθη του, να αναγνωρίσει ότι η φύση του είναι κυριευμένη από τη φθορά και το θάνατο που δηλώνουν την τρομερή εσωτερική ασθένειά του και αποτελούν πράξεις ξένες προς την κατά φύση ζωή της ψυχής του.

Ο άνθρωπος που επιθυμεί να ακολουθήσει τον Κύριο, πρέπει να καταλάβει ότι δεν είναι μόνος του, ότι δεν υπάρχει μόνον εκείνος σε αυτόν τον κόσμο, σε αυτήν τη ζωή.

 

Υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι, εικόνες του Θεού, προς τους οποίους οφείλει να επιδεικνύει ενδιαφέρον, κυρίως όταν βρίσκονται σε ανάγκη και όταν αντιμετωπίζουν δυσκολίες.

Αυτή η επικοινωνία με τον αδελφό, το συνάνθρωπο, τον πλησίον, αποτελεί χαρακτηριστικό του πραγματικού μαθητή ο οποίος ακολουθεί και τηρεί τις εντολές του Διδασκάλου Ιησού και αυτό δεν είναι εύκολη υπόθεση.

Συνήθως οι άνθρωποι δεν έχουν τη διάθεση να σταθούν δίπλα στο συνάνθρωπό τους και να τον βοηθήσουν να ξεπεράσει τις διάφορες περιπέτειες της ζωής του.

Συνήθως αγαπούν περισσότερο απ’ όλους και απ’ όλα τον εαυτό τους κι αυτό αποτελεί το μεγαλύτερο και ισχυρότερο πάθος τους.

Οι άνθρωποι αγαπούν τον εαυτό τους υπερβολικά, δεν ενδιαφέρονται να ενωθούν με τον Θεό σε μία ένωση, ένα δέσιμο, που επιτυγχάνεται μέσω των Μυστηρίων και μέσω της ειλικρινούς σχέσης με τον πλησίον που αποτελεί την πραγματική εικόνα του Δημιουργού, μία σχέση λυτρωτική που οδηγεί τον άνθρωπο στον πραγματικό Παράδεισο και τη σωτηρία του.

Ο άνθρωπος που ακολουθεί το παράδειγμα του Χριστού είναι έτοιμος να απαντήσει στο ερώτημα που του θέτει ο Κύριος: «Τί γὰρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ; Ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;».

Κάνουμε τα πάντα για να αποκτήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερα αγαθά σε αυτήν τη ζωή και θεωρούμε τους εαυτούς μας έξυπνους, ευφυείς, ικανούς, όταν το επιτύχουμε.

Ικανοποιούμε τις όποιες επιθυμίες μας και πολλές φορές αδικούμε κάποιους αδελφούς για να καταξιώσουμε τον εαυτό μας, χωρίς να σκεφτόμαστε ότι πάνω από όλους κι απ’ όλα υπάρχει Εκείνος που βλέπει και ... κρίνει.

Όμως ... «ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι».

Ο λόγος του Χριστού είναι ξεκάθαρος! Ο σταυρός σημαίνει θλίψη, δοκιμασία, πόνος, αγάπη, στοργή, μέριμνα, μεταμόρφωση, δόξα, τιμή, καύχημα, σωτηρία και λύτρωση ...

Όποιος πράττει κάτι διαφορετικό δεν είναι μαθητής του Κυρίου, φέρει προσωπείο και ακολουθεί το παράδειγμα των ύπουλων και επικίνδυνων φαρισαίων.

Ο κόσμος που ζούμε είναι περίεργος, ψεύτικος και επιθυμεί να μας μετατρέψει σε προσωπιδοφόρους και αρνητές του παραδείγματος του Ιησού.

Όμως ... «Ὅς γὰρ ἐὰν ἐπαισχυνθῇ με καὶ τοὺς ἐμοὺς λόγους ἐν τῇ γενεᾷ ταύτῃ τῇ μοιχαλίδι καὶ ἁμαρτωλῷ, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπαισχυνθήσεται αὐτὸν ὅταν ἔλθῃ ἐν τῇ δόξῃ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων τῶν ἁγίων».

Φοβερός ο λόγος Του! Όποιος ντρέπεται για μένα, θα ντραπώ κι εγώ γι’ αυτόν όταν έλθει η ημέρα της Κρίσεως.

Τα λόγια του Κυρίου είναι αιώνια και αληθινά. Ιδιαίτερα σήμερα που το πνεύμα του κόσμου και η κάλπικη δύναμη των «ισχυρών» αρχόντων προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο Χριστός και η Εκκλησία Του είναι υπόθεση του παρελθόντος που δεν έχει καμία σχέση με το σύγχρονο κόσμο της επιστήμης και της τεχνολογίας.

Τα λόγια του Χριστού είναι αιώνια, είναι αληθινά και μας οδηγούν στην πραγματική οδό της κοινωνίας και της επικοινωνίας μαζί Του, στο δρόμο προς την αγιότητα ...

Γι’ αυτό αγαπητοί μου ... ας αποδεχθούμε τον Χριστό ως Σωτήρα και Λυτρωτή, ο οποίος θυσιάστηκε επάνω στο Σταυρό για τη δική μας ελευθερία, λύτρωση και σωτηρία.

Ας ενσωματωθούμε στην Αγία Εκκλησία Του, που αποτελεί το Σώμα Του, για να απολαύσουμε τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος.

Ας απευθυνθούμε στον επί του Σταυρού Εσταυρωμένο Χριστό ικετεύοντας για το έλεός Του ... ώστε το έλεος και η Χάρη Του να μας καταδιώκουν πάσας τας ημέρας της ζωής μας.

Πηγή:  romfea.gr