Ο ΘΕΌΣ ΜΑΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ.

 

Κάθε μέρα γυρίζει στις γειτονιές του κόσμου, όπου γης, και ψάχνει τους αγαπημένους του ανθρώπους.
Αυτός ο μανιακός εραστής της ανθρώπινης ύπαρξης.

Αν ξέραμε πόσο μας αγαπάει ,θα τρελαινόμαστε από τη χαρά μας.
Άλλωστε αυτό δεν ζητάμε;
Να μας αγαπούν. Να μας προσέχουν.
Να μας προτιμούν. Να μη μας μαλώνουν.
Να μας κανακεύουν.

Θέλουμε και κάτι άλλο, η φιλαυτία μας το ζητάει.
Να αγαπούν εμάς και κανέναν άλλο.
Ο Χριστός ως Θεάνθρωπος μπορεί και το κάνει αυτό.
Αγαπά τον καθένα μας μοναδικά.
Τού είμαστε μοναδικοί.
Έγινε κατάδικος στο λόφο του Γολγοθά, για να γίνει κατά δικός του καθενός μας.

Μας αγαπά τόσο πολύ, που δεν παίρνει άλλο.
Αν αυτό το αντιληφθούμε λιγάκι, και μάλιστα εμείς οι Ρωμιοί, πέφτουμε στο φιλότιμο και στο τέλος πέφτουμε και στην αγκαλιά Του.

+ π. Ανανίας Κουστένης