«Λίθων ανθίσματα».

 

Λίθοι που άνθισαν με μυρωμένα
ροδοπέταλα στην κόψη
πλέκοντας ανθοστόλιστο
μαρτυρικό στεφάνι
σαν στέμμα πρώτου αθλητή
- του Παραδείσου το κλειδί
την πόρτα να ανοίξεις.

Λάμψη ολόφωτη εφάνη
όταν εκ δεξιών Εκείνου
μορφή Πατέρα στοργικού
με ανοιχτή την αγκαλιά
σού πρόσφερε για όνομα
του στέφανου το κλέος.
Λίθοι που γίνηκαν νιφάδες
αποζητώντας τη συγχώρεση
- σαν του Σταυρού
την άγια ώρα εκείνη -
στάλαγμα της αγάπης σου
σ’ ανάβαση του ουρανού.

Σ.Δ.