του Πρεσβυτέρου Νικολάου Γονιδάκη
εφημ. Ι. Ν. Προφήτου Ηλιού Νέων Παγασών Βόλου
Μετά την ταπεινή μα συνάμα ένδοξη Γέννηση του Κυρίου μας, αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, σήμερα, ο Ευαγγελιστής μας παρουσιάζει στην περικοπή της ημέρας, Κυριακή μετά της του Χριστού Γεννήσεως, την συνέχεια των γεγονότων τα οποία μόνο εύκολα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν.
Βλέπουμε πως απαρχής του ερχομού του Μεσσία στον κόσμο, η ταλαιπωρία είναι αυτή που τον διέπει και όχι, όπως πολλοί θα περιμέναμε, η δόξα και οι κοσμικές απολαύσεις που αρμόζουν σε έναν Βασιλέα.
Ακούσαμε πως σε όνειρο, Άγγελος Κυρίου προειδοποίησε και καθοδήγησε τον Ιωσήφ έτσι ώστε να πάρει την Παναγία μας και τον νεοτεχθέντα Χριστό και να οδηγηθούν στην Αίγυπτο όπου από εκεί δεν θα υπήρχε κίνδυνος μιας και ο Ηρώδης έψαχνε απεγνωσμένα να σκοτώσει Εκείνον που θεωρούσε πως θα του έπαιρνε την επίγειο Βασιλεία του.
Έτσι κι έγινε. Αφού πέρασε η δύσκολη αυτή περίοδος, πάλι προτρεπόμενος Θεϊκά, επαναπατρίστηκαν στον τόπον των όπου εκεί, ο πλήρης πνεύματος Αγίου Σωτήρας μας μεγάλωνε με αγάπη και εμαθήτευε παρά τους πόδας του Ιωσήφ, την ξυλουργική τέχνη.
Παρατηρούμε, λοιπόν, πως παρά την τελεία Θεϊκή φύση την οποία διακατείχε ο Κύριός μας, δεν παρέλειψε να γίνει ένας από εμάς και σαν κι εμάς ακριβώς, πέρασε απ’ όλα τα στάδια της ανθρωπίνης υποστάσεως. Γιατί συνέβη αυτό;
Διά να μας
δείξει πως έτσι παραλαμβάνει ολοκληρωτικά και την ανθρώπινη φύση, περνά
από όλα τα στάδιά της καθαγιάζοντάς τα και ευλογώντας μας σε κάθε
ηλικιακή περίοδο της ζωής μας που αποτελεί ένα μέρος της προετοιμασίας
μας της σωστής, διά την μετάβασή μας στον αιώνιο άνωθεν κόσμο,
διδασκόμενοι βήμα βήμα τον αληθή και Θεοβάδιστο τρόπο της λυτρώσεως.
Πολλά, πάρα πολλά θα μπορούσαμε να πούμε τα μηνύματα και τα διδάγματα που απορρέουν από το Ευαγγελικό ανάγνωσμα, αγαπητοί μου αδελφοί. Ας εστιάσουμε παρατηρώντας κάποια από αυτά τα οποία θα πρέπει να μας κάνουν να βλέπουμε λίγο διαφορετικά την πραγματικότητα που σήμερα ζούμε.
Ξεκινώντας από την αρχή, να κατανοήσουμε αυτό που πολλές φορές λέμε οι ίδιοι μα δεν πιστεύουμε στην ουσία, πως όλα για κάποιο λόγο γίνονται.
Περνούμε πολλές φορές ταλαιπωρίες στην καθημερινότητά μας, με τις οικογένειές μας, στην εργασία μας και στις διαπροσωπικές μας σχέσεις.
Την ίδια ταλαιπωρία και πολύ χειρότερη, πέρασαν ο Ιωσήφ και Παναγία μας μαζί με τον Χριστό, όμως ήταν προς όφελος και σωτηρία της ίδιας μας της σωτηρίας.
Αν δεν έκαναν υπακοή στην κακουχία, όλα θα τελείωναν εκεί. Ο Κύριός μας θα ήταν και Εκείνος ένα από τα πολλά θύματα των μικρών παιδιών που έδωσε εντολή ο Ηρώδης να σκοτώσουν. Άρα, δεχόμενοι το θέλημα του Θεού, σίγουρα κάτι καλό θα προκύψει πάντα προς όφελος δικό μας.
Δεύτερον, να διαπιστώσουμε πως όσο αποσυμφοριζόμαστε από τον εγωισμό μας και καλλιεργούμε μέσα μας την ταπείνωση, τόσο διανοίγεται η όρασή μας η πνευματική, ώστε να μπορούμε να αντιλαμβανόμαστε τους κινδύνους που μας περικλείουν οχυρώνοντας τους εαυτούς μας.
Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να καταλάβουμε ποιοι θέλουν το καλό μας και και κατ’ επέκταση της Εκκλησίας μας και ποιοι τη διάσπασή μας με αποτέλεσμα την εύκολη χειραγώγηση διά μέσου αυτής.
Τέλος, κατανοώντας πως μόνοι μας δεν μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα. Είμαστε μαθητές του Χριστού και ο Ίδιος έκανε ό,τι έκανε, θυσιάστηκε για όλους εμάς και όχι για μερικούς.
Το σώμα μας
αποτελείται από πάρα πολλά όργανα και μηχανισμούς όπου όλα μαζί, εν
αρμονία, λειτουργούν, χαρίζοντάς μας τη ζωή. Όταν κάποιο από αυτά
καταστραφεί ή τεθεί εκτός λειτουργίας, τότε ο οργανισμός πεθαίνει.
Αδελφοί μου, ο μόνος δρόμος σωτηρίας είναι αυτός που διέρχεται μέσα από το μαζί. Τρεις αρετές παρατηρούμε σήμερα στον μνήστορα Ιωσήφ, την κυρία Θεοτόκο και τον Κύριον ημών Ιησού Χριστό, την υπακοή, την ταπείνωση και την ενότητα.
Ας τις
διδαχθούμε κι εμείς σήμερα από Εκείνους, έτσι ώστε όσο μακρύς και
επίπονος κι αν είναι ο δρόμος μας, να ανταμειφθούμε στον τερματισμό,
όταν εκεί, πλέον, θα αντικρίσουμε να μας αναμένει ο Κύριός μας, πάντα εν
φιλευσπλαχνία, αγάπη και ανακούφιση ψυχών και σωμάτων.
Αμήν
Χρόνια Πολλά και Ευλογημένα!
Πηγή: romfea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου