Στην αρχή της νέας χρονιάς!

 

Αρχή του χρόνου σήμερα, κι όπως κοίταζα αδιάφορα, το μάτι μου έπεσε σε ένα παλιό ζωγραφιστό κεραμίδι, ακουμπισμένο σε μια γωνιά του σπιτιού μας.
"...Ήλιος κρυμμένος πίσω από σύννεφα κι η θάλασσα από πίσω, μαβιά, να λυσομανάει.
Χειμώνας.
Παράθυρα κλειστά, που μάλλον τα δέρνει ο άνεμος δυνατά, πάνω στον πέτρινο πύργο.
Πόρτα μανταλωμένη κι η μάντρα έρημη.
Κι απέξω, η φραγκοσυκιά γεμάτη ώριμα, παραγινομένα φραγκόσυκα που κανείς δεν έκοψε. Κάπου, στη Μάνη..."

Όλα αυτά, χαραγμένα από χρόνια πολλά, πάνω σε ένα παλιό, σπασμένο κεραμίδι του χωριού μου, από ζωγράφο άγνωστο και ανώνυμο.
Μια στιγμή, που πέρασε αλλά μένει χαραγμένη για χρόνια.Ακριβώς όπως και η ζωή.
Γιατί ο χρόνος περνά κι αποτυπώνει τα σημάδια όλων μας, σε έναν ατελείωτο καμβά, που φτιάχνουμε όλοι μαζί με τα μικρά ή τα μεγάλα έργα μας, με τις σημαντικές ή ασήμαντες στιγμές μας.
Καλή κι ευλογημένη χρονιά.