Ο Άγιος των ανέργων.

 

Δρ Χαραλάμπης Μ. Μπούσιας Μέγας Ὑμνογράφος τῆς τῶν Ἀλεξανδρέων Ἐκκλησίας

---

Ὅσιος Γέροντας Ἰάκωβος τῆς Βίτσας.
Ἐλεημοσύνη: Τὸ Α καὶ τὸ Ω τῆς σωτηρίας μας.

Ὁ Ὅσιος Γέροντας Ἰάκωβος στὴν Βίτσα τοῦ Ζαγορίου, στὸ Μοναστήρι τοῦ Προφήτη Ἠλία, ζοῦσε μὲ ἀκρίβεια τὴν ἀσκητικὴ ζωή.

-Λίγο ζουμάκι βάλε μου ἀπὸ τὶς φακὲς ἢ τὰ φασόλια, ἔλεγε.

Αὐτὸ ἦταν τὸ φαγητό του κάθε ἡμέρα. Μαγείρευε στὸ κελλί του καὶ ζύμωνε ἡ τυφλὴ ἀδελφή του. Ὅ,τι ἔφτιαχνε ἐκείνη τὸ ἔτρωγε ὁ Γέροντας μὲ εὐχαρίστηση καὶ τῆς ἔλεγε ὅτι ἦταν καὶ πολὺ νόστιμο.

Στὰ δύσκολα χρόνια τῆς πείνας καὶ τῆς ἀνέχειας, ἂν ἐξοικονομοῦσε καμιὰ ὀκὰ ἀλεύρι ἢ καμιὰ χούφτα φασόλια, μποροῦσε νὰ πάει καὶ δυὸ ὧρες δρόμο σὲ κάποιο χωριό, γιὰ νὰ τὰ δώσει σὲ φτωχὲς οἰκογένειες.

Ὅλα γιὰ τοὺς ἄλλους! Τίποτα δὲν κρατοῦσε γιὰ τὸν ἑαυτό του.

Μία γνωστή του κυρία πήγαινε σὲ μιὰ γειτόνισσα καὶ τὴν βοηθοῦσε στὶς δουλειές της, ἐνῶ τὴν ἀδελφή της τὴν παραμελοῦσε. Ὁ Γέροντας τῆς ἔλεγε ὅτι δὲν ποτίζουμε τὴν αὐλὴ τοῦ γείτονα, ὅταν ἡ δική μας διψάει.

Ἤθελε, ἔτσι, νὰ τῆς πεῖ νὰ βοηθάει πρῶτα τὴν ἀδελφή της, ποὺ εἶχε ἀνάγκη. Μάλιστα, γιὰ νὰ τῆς αὐξήσει τὴν ἐπιθυμία γιὰ βοήθεια, ἔκανε ἔκπτωση καὶ σὲ βασικὲς ἀρχές, ἀφοῦ τῆς ἔλεγε:

-Εὐλογημένη, πιὲς καφὲ τὴν Κυριακὴ τὸ πρωῒ καὶ μετὰ πήγαινε στὴν Ἐκκλησία καὶ ἂς παίρνεις καὶ ἀντίδωρο. Πῶς θὰ τὰ βγάλει πέρα μόνη ἡ ἀδελφή σου;

Ὁ Γέροντας συνιστοῦσε πολὺ τὴν ἐλεημοσύνη.

-Αὐτὴ εἶναι τὸ Ἄλφα καὶ τὸ Ὠμέγα τῆς σωτηρίας μας, ἔλεγε.

Ὅταν ἀρρώστησε ὁ Γέροντας, στὸ Νοσοκομεῖο πῆγε νὰ τὸν ἐπισκεφθεῖ μιὰ γνωστή του καὶ τοῦ ἀνακοίνωσε, ὅτι κάποια συγγενής της ἔπαθε ἐγκαύματα καὶ ὄχι μόνο πονοῦσε πολύ, ἀλλὰ δὲν εἶχε καὶ οἰκονομικὴ συμπαράσταση ἀπὸ πουθενά. Ὁ Γέροντας λυπήθηκε καὶ ἄρχισε νὰ ψάχνει κάτω ἀπὸ τὸ μαξιλάρι του. Μιὰ νοσοκόμα τοῦ ἔκανε παρατήρηση:

-Δὲν θὰ ἀφήσεις τίποτα, παππούλη; Τί κάνεις ἐκεῖ;

Ὁ Γέροντας ἔβγαλε ἕνα δεκάρικο, τὸ τελευταῖο ποὺ εἶχε, καὶ τὸ ἔδωσε στὴν ἐπισκέπτρια νὰ πάρει κάτι γιὰ τὴν ἐμπερίστατη συγγενή της, ποὺ εἶχε καεῖ. Τὰ πάντα ἔδινε γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ πλησίον.

Σήμερα ὁ π. Ἰάκωβος ἀπὸ τὸν οὐρανὸ ἔχει τὴν χάρη νὰ ἐλεεῖ τοὺς ἀνέργους· νὰ τοὺς βρίσκει ἐργασία. Εἶναι ὁ Ἅγιός τους.

Γνώριζε, ὅτι ὅλοι μας σὲ αὐτὴ τὴν ζωή, θέλοντας καὶ μή, ἀφοῦ εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νὰ ζήσουμε, ἐργαζόμαστε ὡς μεταπτωτικοὶ ἄνθρωποι μὲ τὸν ἱδρῶτα τοῦ προσώπου μας, κατὰ τὴ ρήση τοῦ Δημιουργοῦ μας «ἐν ἱδρῶτι τοῦ προσώπου σου φαγῇ τὸν ἄρτον σου» (Γεν. 3, 19).

Ἡ ἐργασία ὡς εὐλογία Θεοῦ χαροποιεῖ τὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν κάνει συνδημιουργὸ τοῦ Θεοῦ, ἀρκεῖ κάθε ἐργαζόμενος, ὅπως ἡ ὄρνιθα, ποὺ ὅταν πίνει νερὸ στρέφει τὸ βλέμμα της δοξολογικὰ πρὸς τὸν οὐρανό, νὰ ἐπιζητεῖ καθημερινῶς τὴν θεία βοήθεια γνωρίζοντας ὅτι χωρὶς ἐκείνη τίποτα δὲν μπορεῖ νὰ πράξει.

Ἡ βοήθεια τοῦ Ὁσίου Γέροντος Ἰακώβου στοὺς ἀνέργους εἶναι σημαντική, γιατὶ ἡ ἀνεργία ἀποτελεῖ μάστιγα τῆς σύγχρονης κοινωνίας τῶν ἀνθρώπων καὶ τῆς δύσμοιρης πατρίδος μας.

Μάστιγα, ποὺ σὰν τὶς ἀσθένειες, τὴν φτώχεια καὶ τὴν δυστυχία, ἐνσκήπτει στοὺς ἀνθρώπους κατὰ Θεία παραχώρηση. Καὶ ὁ ὅσιος Ἰάκωβος ἐπεμβαίνει μὲ τὸν τρόπο του, μὲ τὴν χάρη ποὺ ἔχει λάβει ἀπὸ τὸν δωρεοδότη μας Κύριο.

Ἔτσι, μεριμνᾶ γιὰ τὴν καταπολέμησή της καὶ οἱ προσευχές του εἰσακούονται ἀπὸ Αὐτόν. Ὅσοι, λοιπόν, ἄνεργοι τὸν ἐπικαλοῦνται μὲ πίστη, λὲς καὶ ἀπευθύνονται σὲ γραφεῖο ἐξευρέσεως ἐργασίας, βρίσκουν ἄμεσα ἐργασία, γιὰ νὰ μποροῦν ἀξιοπρεπῶς νὰ διανύσουν τὸν δόλιχο τῆς παρούσας ζωῆς.

Πολλὲς μαρτυρίες καὶ πολλὰ περιστατικὰ ἔχουμε καταγεγραμμένα, ἀλλὰ καὶ πολλὰ μᾶς ἔχουν διηγηθεῖ σοβαρὰ πρόσωπα γιὰ τὴν ταχεῖα ἐπέμβαση τοῦ πανοσίου Γέροντος Ἰακώβου σὲ Ἀθήνα, Καλαμπάκα, Ἰωάννινα, Κύπρο, Τρίπολι, Θεσσαλονίκη, ὅπου ἀντίγραφα τῆς μορφῆς του ἔχουν διαδοθεῖ καὶ ὅπου ἡ ἐπίκληση τοῦ ὀνόματός του ἔχει ἐπιφέρει αἴσια ἀποτελέσματα.

Ὅταν κάποτε ρωτήθηκε ὁ Γέροντας Γαβιὴλ ἀπὸ τὴν Κύπρο πότε θαυματουργοῦν οἱ Ἅγιοι μᾶς εἶπε:

-Εὑρισκόμενος πρὶν ἀπὸ χρόνια σὲ ἕνα Μοναστήρι τοῦ Ναυπλίου, ὁ τότε Μητροπολίτης Χρυσόστομος Δεληγιαννόπουλος, μορφὴ ἁγία, ρωτήθηκε ποιοί Ἄγιοι θαυματουργοῦν;

Ἡ ἀπάντησή του ἦταν, ὅτι θαυματουργοῦν ἐκεῖνοι οἱ Ἅγιοι, οἱ ὁποῖοι δέχονται πολλὲς προσευχές.

Οἱ Ἅγιοι ποὺ οἱ πιστοὶ τοὺς ἐπικαλοῦνται μὲ θερμὲς προσευχές, ὅπως συμβαίνει καὶ μὲ τὸν ὅσιο Γέροντα Ἰάκωβο τῆς Βίτσας, θαυματουργοῦν.

Αὐτὸς πρόθυμα καὶ γρήγορα ἐξευρίσκει ἐργασία στοὺς ἀνέργους ποὺ θερμὰ προστρέχουν στὴν χάρη του. Αὐτὴν τὴν ὑπηρεσία μᾶς προαφέρει ἀπὸ τὸν οὐρανό.