"Χαίρε, Παραδείσου θυρών ανοικτήριον... Χαίρε, Νύμφη Ανύμφευτε".

 

"Χαίρε, Παραδείσου θυρών ανοικτήριον", είπαμε στην Παναγία μας, την Κυρία των Αγγέλων, την Υπεραγία Θεοτόκο.

Θυμάμαι έντονα τον Όσιο Γέροντα Τιμόθεο Θανόπουλο, το Γέροντά μας εδώ στην Ύδρα. Λίγο πριν κοιμηθεί, του ζητήθηκε να γράψει μια προσευχή και να τη δώσει σε κάποιο πρόσωπο. Ο Γέροντας έγραψε προσευχή προς τη Θεοτόκο παρακαλώντας μεταξύ άλλων να ανοίξει η Παναγία "θύραν μετανοίας".

Αν θέλουμε να ανοίξουν οι Πύλες του Παραδείσου για εμάς, ας βάλουμε Εγγυήτρια τη Θεοτόκο, ζητώντας να μας ανοίγει πρώτα και να μας δείχνει τις πύλες της μετανοίας. Για να μπορούμε να ζήσουμε τον Παράδεισο, τη θέα του Προσώπου του Υιού Της και Θεού μας, του Μόνου και Αληθινού Θεού. 

 Αυτή τη θέα που θα απολαμβάνουν οι Άγιοι! Αυτή την απερίγραπτη θέα και ασύγκριτη, που οι Μοναχοί αποτυπώνουν στο Μέγα και Αγγελικό Σχήμα με τα 4 Θ, δηλαδή "Θεού θέα Θείον Θαύμα".

Παναγία μου, Εσύ που είσαι το ανοικτήριον, το Κλειδί, των θυρών του Παραδείσου, άνοιξέ μας θύραν μετανοίας. Δώσε μας δύναμη για να βρούμε το δρόμο της επιστροφής στον Υιό Σου και Θεό μας, Τον Οποίον οι παίδες των Χαλδαίων, οι Μάγοι, είδαν στα Άχραντα Χέρια Σου και δόξασαν ως Θεό και Δεσπότη.

"Χαίρε, Παραδείσου θυρών ανοικτήριον... Χαίρε, Νύμφη Ανύμφευτε".

Εμμανουήλ Πούλος