Ειδα μία μάνα να κοιτά το παιδί της πού περπάτησε για πρώτη φορά .
Το πρόσωπό της έλαμψε .
Τα μάτια της γέμισαν δάκρυα .
Η αγκαλιά της γέμισε με ευγνωμοσύνη .
Θαύμασα για την αγάπη της καί για το δέσιμό της με το παιδί της .
Είδα μία μάνα να κοιτά το παιδί της να σταυρώνεται χωρίς να φταίει σε τίποτα .
Το σώμα του γεμάτο πληγές να καρφώνεται επάνω σε σταυρό.
Άλλοι να το βρίζουν καί άλλοι να το κοροϊδεύουν .
Άλλοι να παίζουν στα ζάρια τα ενδύματά του .
Καί το πρόσωπο της μάνας αυτής έμεινε ατάραχο .
Τα μάτια της γέμισαν δάκρυα .
Το στόμα της όμως δεν άνοιξε .
Κραυγή καί παράπονο δεν ακούστηκε .
Η καρδιά της γέμισε συγχώρηση όταν στην αγκαλιά της έλαβε το τέκνο της νεκρό .
Θαύμασα αυτήν την μάνα όχι τόσο γιατί δεν ούρλιαξε από πόνο αλλά γιατί τον πόνο της τον έκανε αγάπη .
Καί από μάνα του Θεανθρώπου έγινε Μάνα όλων μας .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου