Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
Δεν έρχονται όλα όπως τα θέλεις.
Αλίμονο όμως εάν πάψεις να θέλεις.
Τότε καταντάς άβουλο ον, χωρίς θέληση, χωρίς ελπίδα, χωρίς στόχους.
Να θέλεις, να προσπαθείς, να βάζεις στόχους.
Να μαθαίνεις από λάθη και αποτυχίες.
Να μην παραιτείσαι από τα όνειρά σου.
Να θέλεις…
Δεν είναι κακό να θέλεις.
Έχουμε παρεξηγήσει το «θέλημα».
Δεν
είναι σκοπός να «κόψουμε το θέλημά μας», όπως κακώς διατυπώνεται, αλλά
να του δώσουμε και πνευματικές διαστάσεις και προοπτικές. Να το
«αλατίσουμε» με τον Ευαγγελικό λόγο.
Χρειάζεται να ελέγξουμε και
τα κίνητρα των «θέλω» μας. Άλλο είναι να θέλω να γίνω γιατρός για να
βοηθώ τους συνανθρώπους μου και άλλο για να θησαυρίσω ή για ν’ ανέβω
κοινωνικά.
Άλλο είναι θα θέλω να γίνω ιερέας για να διακονώ τους πιστούς
και τα Μυστήρια και άλλο για να μου φιλάνε το χέρι, για να αποκτήσω
δόξα, εξουσία και σεβασμό…
Άνθρωπος που δεν έχει θέλημα, είναι χωρίς κρίση, χωρίς καρδιά, χωρίς συναισθήματα.
Άβουλο
ον που κινείται σαν μαριονέτα από άλλους. Αυτό δεν είναι υπακοή (για να
προλάβω μερικούς). Ο Θεός δεν θέλει να ευνουχίσουμε τα «θέλω» μας, αλλά
να τα μεταμορφώσουμε μέσα από το άγγιγμα της Αλήθειας και της Αγάπης.
Ακόμα και οι άγιοι που φτάσανε στα πνευματικά ύψη της απάθειας είχανε θέλημα ισχυρό. Θέλανε τον Χριστό, θέλανε τον Ουρανό.
Κι εμείς λοιπόν οι χοϊκοί, που ακόμα παλεύουμε με το κοσμικό μας φρόνημα, ας εντάξουμε μέσα στα «θέλω» μας και κάποια θεάρεστα «θέλω», που θα μας βοηθήσουν να δούμε γενικότερα την ζωή μας μέσα από το θέλημα του Θεού, που δεν είναι άλλο από την σωτηρία μας.
Να προσπαθούμε και για τα επίγεια, αλλά ας μην ξεχνάμε και τα αιώνια…
Η σωτηρία μας βασίζεται στην ελευθερία μας, είναι ζήτημα θελήσεως. Για να σωθείς εν Χριστώ χρειάζεται να το θέλεις και όχι ν’ ακολουθείς άβουλα εντολές και κανόνες χωρίς την θέλησή σου. Χρειάζεται το αντίστοιχο θέλημα για να ασκηθείς, για να ταπεινωθείς, για να συγχωρέσεις, για να σταυρωθείς υπέρ του αδελφού σου, για να μετανοήσεις ειλικρινά…
Με το ζόρι προκοπή δεν γίνεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου