Επιστροφή από ένα χειμωνιάτικο ταξίδι στην καρδιά του Αιγαίου. Το απέραντο γαλάζιο ποτέ δεν αλλοιώνεται όποια εποχή και αν βρεθείς στα γραφικά Κυκλαδονήσια. Παρόλα αυτά η ατμόσφαιρα που συναντάς είναι αλλιώτικη από τους μήνες του καλοκαιριού. Ο χειμώνας έχει πάντα τη δική του χάρη. Μέσα στην ησυχία και την απέραντη ηρεμία του τοπίου μπορείς να κατανοήσεις καλύτερα το μέρος που επισκέπτεσαι.
Έχεις ευκαιρίες να γευθείς και να αφουγκραστείς τη γη με περισσότερη συναίσθηση για κάθε βήμα που πατάς. Για κάθε ρουφηξιά που αναπνέεις το καθαρό οξυγόνο. Για κάθε σου ματιά στο άπλετο και γαλήνιο φως που χάνεται μέσα στα κύματα της θάλασσας...
Ο χρόνος περνάει δίχως να καταλάβεις τα λεπτά που τρέχουν αχαλίνωτα. Κι όμως κάπου εκεί, σε κάποια άκρη του νησιού, τα βήματα σε οδηγούν προς την ανάβαση του Ουρανού. Απόκρημνα σκαλιά που από τη μία η πέτρα γίνεται ένα με το μπλε της θάλασσας κι από την άλλη ο γκρεμός ενώνεται αρμονικά με το γαλάζιο τ’ ουρανού.
Τα λόγια ετούτη τη στιγμή δεν έχουν χώρο σε όσα θαυμαστά βιώνεις. Αρκεί μονάχα το βλέμμα Εκείνης όταν μετά από τόσο πόθο και λαχτάρα Την αντικρίσεις για να προσφέρεις απλόχερα -εκπλήρωση του τάματος- τον καρπό τον έσω της ψυχής σου…
Στέφανος Δορμπαράκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου