Άλλο άρρωστος άνθρωπος και άλλο αρρωστημένος.

Ο πρώτος, συχνά δεν έχει καμία ευθύνη για την κατάστασή του.

Ο δεύτερος πάλι, είναι ένοχος αποκλειστικά. Είναι ένοχος γιατί άφησε πόρτες ανοιχτές. 

Είναι ένοχος γιατί παρέδωσε εκούσια τη ζωή του στο σκοτάδι.

Άλλο άρρωστος άνθρωπος και άλλο αρρωστημένος.

Ο πρώτος μπορεί και μετανιώνει για τα λάθη του. Πέφτει. Σηκώνεται. Τον πολεμάει τον κακό του εαυτό. Παλεύει.

Ο δεύτερος, στέκεται περήφανος στη πτώση του. Αμετανόητος. Χρησιμοποιώντας μόνο δικαιολογίες. Καλλιεργώντας το σκοτάδι.


Άλλο άρρωστος άνθρωπος και άλλο αρρωστημένος.

Τον πρώτο, όπου τον δεις, άπλωσέ του το χέρι για βοήθεια…

Για τον δεύτερο κάνε μόνο προσευχή… Γιατί έτσι όπως πορώθηκε η ψυχή του, τίποτε άλλο εν τον σώζει.

 

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος, Ψυχολόγος M.Sc.