Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου
Λένε μερικοί ότι δεν μπορούμε σε λίγο χρόνο να εκριζώσουμε αμαρτωλές πολύχρονες συνήθειες, που μας έχουν γίνει δευτέρα φύση. Κι όμως για πράγματα που προστάζει ο Θεός είναι δυνατόν. Δώστε μου άνθρωπο, που περισσότερο ορκίζεται μάλλον παρά ομιλεί, δέκα μέρες. Θα τον αλλάξω οπωσδήποτε, εάν συνεργαστεί μαζί μου.
Δεν κομπάζω, απλώς το λέω, επειδή έχω το παράδειγμα της Νινευή.
Βάρβαροι, ανόητοι, χωρίς τη βοήθεια των προφητών οι Νινευΐτες. Κι όμως, μόλις άκουσαν τον Ιωνά να λέγει:
«Έτι τρεις ημέραι, και Νινευή καταστραφήσεται», (Ιωνά 3,4) αμέσως σε τρεις ημέρες άφησαν κάθε πονηρή συνήθεια. Δεν σταμάτησαν ένα πάθος τους, αλλά όλα μαζί. Και είχαν πολλά, ανήκουστα πάθη. Διότι λέγει· «Ανέβη η κραυγή της κακίας αυτής (της Νινευή) προς με». (Ιων. 1,2) Αυτό σημαίνει ότι έφθασε η κακία τους μέχρι των ουρανών.
Το ίδιο συνέβη και στα Σόδομα. «Κραυγή Σοδόμων και Γομόρρας πεπλήθυνται προς με, και αι αμαρτίαι αυτών μεγάλαι σφόδρα. Καταβάς ουν όψομαι, ει κατά την κραυγήν αυτών την ερχομένην προς με αυντελούνται, ει δε μη, ίνα γνω». (Γεν. 18,20-21)
Και όμως αυτοί που είχαν πέσει σε πολλά και ανήκουστα πάθη μέσα σε τρεις ημέρες απέβαλαν όλες τις αμαρτίες τους. «Και είδεν ο Θεός τα έργα αυτών, ότι απέστρεψαν από των οδών αυτών των πονηρών, και μετενόησεν ο Θεός επί τη κακία ή ελάλησε του ποιήσαι αυτοίς, και ουκ εποίησε». (Ιων. 3,10) Απέστρεψαν από των οδών αυτών». Δεν είπε από την πορνεία, την μοιχεία, την κλοπή, αλλά από όλους τους δρόμους τους πονηρούς συλλήβδην.
Οι Νινευΐτες σε τρεις μέρες απέβαλαν όλη την κακία τους. Εμείς χρόνια ολόκληρα ακούμε κηρύγματα και δεν αλλάζουμε. Δεν είναι ντροπή αυτό; Δεν είναι αίσχος; «Ανέβη η κραυγή της κακίας αυτών προς με».
Υπερβολική η κακία τους, αλλά και κεραυνοβόλα η μετάνοια!
Όπου υπάρχει φόβος Θεού, δεν χρειάζεται χρονικό διάστημα…
Κι όπου υπάρχει αφοβία, δεν υπάρχει ωφέλεια του μεγάλου χρόνου. Τα σκεύη που σκούριασαν, εάν τα τρίψεις μόνο με νερό δεν καθαρίζουν. Αν τα βάλεις στο χωνευτήριο, τότε ναι. Εάν η μετάνοια γίνεται για να γίνεται, τότε ωφέλεια μηδέν. Εάν όμως έχει το στοιχείο του φόβου, τότε ναι.
Ας μη αναβάλουμε για αύριο. «Ου γαρ ήδομαι τι τέξεται η επιούσα». (Παρ. 27,1) Ούτε να λέμε θα υπερισχύσουμε της συνήθειας λίγο-λίγο. Σήμερα εάν δεν το κάνουμε, δεν θα το κάνουμε ποτέ. Κι αν μας πνίγουν χίλια πράγματα· κι αν τα πάντα χάσουμε…
Σήμερα οπωσδήποτε πρέπει να νικήσουμε…
«Άνδρες Νινευΐτες θα αναστηθούν κατά την κρίση μαζί με την γενεά την τωρινή και θα την κατακρίνουν. Γιατί αυτοί μετανόησαν, ακούγοντας το κήρυγμα του Ιωνά, ενώ οι σημερινοί Ισραηλίτες δεν μετανόησαν, ακούγοντας τον Χριστό, που είναι ανώτερος του Ιωνά». (Λκ 11,32)
Γιατί εκείνοι μεν μία φορά άκουσαν το κήρυγμα και μετανόησαν. Εμείς δε αν και ακούσαμε αναρίθμητα κηρύγματα, δεν επιστρέψαμε στον δρόμο τον καλό.
Εκείνοι κατόρθωσαν ολόκληρη την αρετή, εμείς ούτε μέρος. Εκείνοι φοβήθηκαν που θα καταστραφεί η πόλη τους μόνο, εμείς δεν φοβόμαστε ούτε την γέεννα…
Εκείνοι διορθώθηκαν χωρίς να έχουν την βοήθεια των διδασκάλων και προφητών της Παλαιάς Διαθήκης, εμείς δε, ενώ απολαμβάνουμε συνεχούς διδασκαλίας και έχουμε την χάρη, παραμένουμε αδιόρθωτοι.
Και δεν σας κατηγορώ μόνο για τα δικά σας αμαρτήματα, αλλά και για τα αμαρτήματα των άλλων. Διότι είμαστε υπεύθυνοι και γιατί δεν μετανοούν οι άλλοι.
Δεν φθάνει για να σωθούμε, να μετανοήσουμε μόνοι εμείς…
Πρέπει να μετανοήσουν και οι άλλοι. Γι΄ αυτό πρέπει να διδάξουμε και τους άλλους. Αν εμείς απαλλαχτήκαμε από την αμαρτία, μη το θεωρήσουμε αρκετό, αλλά ας επιμείνουμε μέχρι ν’ αλλάξουμε και τους άλλους.
Και έκαστος δέκα γνωστούς, αφού διορθώσει, ας τους φέρει κοντά στον Θεό. Θυμηθείτε αυτόν που έκρυψε το τάλαντο χωρίς να φέρει τόκους. «Ο λόγος του Χριστού ενοικείτω εν υμίν πλουσίως». (Κολ. 3,16) Αγοράστε τα βιβλία της αγίας Γραφής. Δώστε χρήματα, για να τα προμηθευτείτε.
Μη περιμένεις άλλο δάσκαλο, έχεις τα λόγια του Θεού. Κανείς δεν θα σε διδάξει όπως εκείνα…
Τον ιεροκήρυκα πολλοί τον φθονούν από κακία κι από ζήλεια. Την Γραφή ποτέ. Μη περιμένετε τα πάντα από εμάς. Είστε πρόβατα αλλα όχι άλογα, αλλά λογικά. Πολλά και σε σας ο Παύλος επιτρέπει. Αυτούς που διδάσκουμε, δεν τους διδάσκουμε για να είναι συνέχεια μαθητές, αλλά για να γίνουν κάποτε διδάσκαλοι.
Αν συνέχεια μόνο μαθαίνεις, δεν θα μάθεις ποτέ. Πρέπει και να διδάξεις κάποτε…
Μέχρι πότε θα σας διδάσκουμε για τον τρόπο της ζωής; Στους αποστόλους τα πράγματα δεν ήταν έτσι, αλλά συνεχώς οι απόστολοι έκαναν άλματα, καθιστώντας εκείνους, που μάθαιναν πρώτα, διδασκάλους σε άλλους μαθητευομένους. Έτσι κατόρθωσαν να γυρίσουν την οικουμένη, με το να μη δένονται σε έναν τόπο.
Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμουομιλία 20η προς Ανδριάντας,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου