ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ...

 

Στάθηκε κι εκείνη μπροστά στον Σταυρό Του, για να προσκυνήσει. Μα, κάτι... Κάποιος.... δεν της το επέτρεπε! Μια δύναμη την απωθούσε! Έμεινε σαστισμένη, αποσβολωμένη. 

Ήρθε για πρώτη φορά αντιμέτωπη με όλη την βρωμιά της μέχρι τώρα ζωής της. Η Μαρία, η πιο διεφθαρμένη γυναίκα της εποχής της, η οποία στην συνέχεια θα γινόταν η μεγαλύτερη ασκήτρια, που γνώρισε η έρημος του Ιορδάνη!

Δεν γνωρίζουμε αν είχε κακία μέσα της. Ή μίσος, ή υπερηφάνεια, ή εγωισμό ή κάποιο από τα πάθη της ψυχής. Γνωρίζουμε, όμως, πολύ καλά ότι δεν υπήρχε σαρκική αμαρτία, που να μην είχε διαπράξει! 

Γνωρίζουμε, ότι είχε σπιλώσει και λερώσει και ατιμάσει το σώμα της σε ακραίο βαθμό! Και αυτό ήταν εκείνο, που την εμπόδιζε να πλησιάσει τον Σταυρό του Χριστού!

Δυστυχώς, αδελφοί μου, μέσα στα πλαίσια της "αγαπολογίας", που έχει επικρατήσει στις ημέρες μας, και μάλιστα δήθεν στο όνομα του Χριστού, μιλούμε και αναφερόμαστε στον Χριστό και στην χριστιανική ζωή ως μία ιδέα, μία φιλοσοφία ή μία διαφορετική θεώρηση των πραγμάτων, ξεχνώντας βασικές αλήθειες της Πίστεως μας και προϋποθέσεις της Σωτηρίας μας..... όπως, το ότι ο άνθρωπος αποτελεί μία ψυχοσωματική οντότητα και ολότητα και ως μία τέτοια σώζεται και αγιάζεται!

Το σώμα μας είναι Άγιο και άξιο κάθε τιμής και σεβασμού γιατί:
- είναι πλασμένο από τον Θεό
- ο Ίδιος ο Χριστός, όταν γεννήθηκε, έλαβε σώμα ανθρώπινο, οπότε και το αγίασε
- ο Κύριος μας πάσχει, βασανίζεται, πονά, σταυρώνεται, θάπτεται και αναστένεται με το Σώμα Του! Δηλαδή μας σώζει και μας αγιάζει και με το Σώμα Του
- πάνω στο κορμί μας υπάρχουν αναλλοίωτες από το Βάπτισμα μας και το Χρίσμα μας οι σφραγίδες του Αγίου Πνεύματος και το Άγιο Μύρο

- με το σώμα μας ενωνόμαστε, αγιαζόμαστε και σωζόμαστε μέσα από το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, κατά την Θεία Κοινωνία
-με το σώμα μας, το οποίο θα αναστηθεί κατά την Δευτέρα Παρουσία, θα εισέλθουμε στον Παράδεισο και στην Βασιλεία του Θεού

Είναι καλό και Άγιο να έχουμε αγάπη, καλοσύνη, σεβασμό, ταπείνωση κ. α..... Όλα αυτά αγιάζουν την ψυχή μας. Με το σώμα μας, όμως, τι γίνεται;;;
Πού είναι η άσκηση, η νηστεία, η εγκράτεια, η αγνότητα, η παρθενία;;

Αχ, αυτή η παρθενία..... Ούτε στις Εκκλησίες δεν την βρίσκουμε πια...!

Σκεφτείτε, αδελφοί μου, κάποιος άνθρωπος να αγιάσει την ψυχή του, να έχει όμως αδιαφορήσει για το σώμα του! (Πράγμα αδύνατον, αλλά ας το δεχθούμε ως παράδειγμα) Κατά τον θάνατο του, το σώμα του θάπτεται και την ολοκάθαρη και λαμπερή ψυχή του Άγγελοι την ανεβάζουν στον Παράδεισο. 

Στην Δευτέρα Παρουσία, αυτός ο άνθρωπος θα παραλάβει ξανά το σώμα του, και τότε;;; Τι συμφορά! Η "αγιότητα" της ψυχής του χάθηκε μέσα στο βρώμικο και αμαρτωλό κορμί του, μη μπορώντας πια να εισέλθει στην Βασιλεία των Ουρανών!

Ας μην ξεγελιόμαστε! Είμαστε ψυχή και σώμα! Με την ψυχή και το σώμα ζούμε και κινούμαστε. Με την ψυχή και το σώμα θα μπούμε στον Παράδεισο. Την ψυχή και το σώμα μας ας προσπαθήσουμε να αγιάσουμε!

Έγραψε κάποιος, ότι ο Κύριος μας δέχθηκε τόσα βασανιστήρια, υπέμεινε τόσο πόνο σε ολόκληρο το Πανάγιο Σώμα Του, δεν άφησε σημείο χωρίς πληγή, για όλα τα φοβερά αμαρτήματα, που εμείς τόσο εύκολα διαπράττουμε με το σώμα μας...

Ας παλέψουμε, φθάνοντας στο τέλος πια της Μεγάλη Σαρακοστής, να νικήσουμε τα πάθη της ψυχής και του σώματός μας, και να μας αξιώσει (όπως τελικά αξίωσε την Αγία Μαρία την Αιγυπτία) να πλησιάσουμε τον Σταυρό Του και να προσκυνήσουμε το πληγωμένο και για χάρη μας θυσιασμένο Σώμα Του, όσο πιο καθαροί γίνεται!

Η Αγία Μαρία η Αιγυπτία, που τιμά η Εκκλησία μας αυτή την Κυριακή, ας είναι βοηθός και συμπαραστάτης στον αγώνα μας!