Να είσαι εκεί και στα «Ναι» και στα «Όχι» . . .

 

 

Όταν δεν ξέρεις ποιος πραγματικά είσαι και δεν σ’ ενδιαφέρει να μάθεις,

προσπαθείς να φτιάξεις έναν εαυτό μέσα από κάποιες, μάταιες πολλές φορές, επιθυμίες. Θέλεις να κάνεις κάτι και ενώ μέσα σου ξέρεις ότι δεν μπορείς, κάνεις την επιλογή και τσακίζεσαι. 

Ο γάμος και τα παιδιά είναι ευλογημένοι δρόμοι. Ωστόσο πολλοί άνθρωποι θέλουν να περπατήσουν αυτούς τους δρόμους με κάθε κόστος. Ρίχνουν τον πήχη των επιλογών και τον εαυτό τους, απλά για να παντρευτούν και να κάνουν οικογένεια. 

Οι λάθος επιλογές όμως φέρνουν τραγωδίες για τους ίδιους και τα παιδιά τους. Ελάχιστοι θα δώσουν μια τεκμηριωμένη απάντηση στην ερώτηση γιατί παντρεύτηκαν και έκαναν οικογένεια. Οι περισσότεροι δεν ξέρουν να απαντήσουν, ή οι απαντήσεις είναι απλά καλύψεις κάποιων εσωτερικών ανασφαλειών.

Θέλει πνευματικά κότσια να ζήσεις με κάποιον για μια ζωή και να έχεις την ευθύνη για τη διαπαιδαγώγηση των ανθρώπων που θα έρθουν. Δεν παντρευόμαστε και δεν κάνουμε οικογένεια για να βγάζουμε φωτογραφίες στο Instagram, oύτε επειδή αυτό το κάνουν όλοι, ούτε επειδή έτσι πρέπει λόγω κοινωνιολογικών πιέσεων, ούτε στο όνομα κάποιας αόρατης ευλογίας.  Δεν παίρνουμε στη ζωή μας αποφάσεις του ποδαριού.  

Είτε πεις «Ναι, μπορώ» είτε «Όχι, δεν αντέχω» και στις δύο απαντήσεις υπάρχει ευλογία. Ευλογία υπάρχει όπου υπάρχει συνειδητοποίηση της πραγματικότητάς μας. Ευθύνη, Συνείδηση, Κόστος, Αυτογνωσία. Απλές μικρές εύκολες λέξεις για να τις γράψεις, δύσκολα όμως θα τις καταλάβεις στο βάθος τους.

Μην ξεχνάμε, ότι όσο μεγαλώνεις, μεγαλώνει και το κόστος των επιλογών σου. Αυτό όμως  δεν μας το μαθαίνει ποτέ κανείς. Οι περισσότεροι γονείς λένε : «Ό,τι και να κάνεις, θα είμαι εδώ για σένα». Αυτή η φράση έχει και ένα βόλεμα στο βάθος της. Όχι, θα έρθει καιρός που μπορεί να βρεθείς μόνος, και να ξέρεις ότι το κόστος των επιλογών είναι αυστηρά προσωπικό. 

Τον διακόπτη για να ανάψει ή να κλείσει το φως σε ένα δωμάτιο θα τον πατήσεις μόνος σου. Στην παιδική σου ηλικία το φως το ανάβουν οι γονείς σου. Αυτό όμως δεν θα γίνεται πάντα και δεν θα πρέπει να γίνεται πάντα. Μεγάλο πράγμα να μαθαίνεις από μικρός την ευθύνη.

Ευλογία είναι να πεις: «Όχι» δεν αντέχω και εκεί θα νιώσεις το χάδι του Θεού όπως και «αμαρτία» είναι να πεις : «Ναι» επιπόλαια και να κάνεις ζημιά σ’ εσένα και σε άλλους.

Προσοχή και προσευχή αδερφοί μου . . .

π. Σπυρίδων Σκουτής  

Πηγή: euxh.gr