ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ...

 

...μὲ τὴν ἁγιοκατάταξή της ἀπὸ τὸ Οἰκουμενικό μας Πατριαρχεῖο στὶς ἁγιολογικὲς δέλτους τῆς Ἐκκλησίας μας, μποροῦμε νὰ ἐπικαλούμαστε στὶς προσευχές μας τὶς πρεσβεῖες καὶ τὴ βοήθεια τῆς Ὁσίας Γερόντισσας ΓΑΒΡΙΗΛΙΑΣ (Παπαγιάννη).
Θὰ μᾶς εὐεργετεῖ καὶ ἐπισήμως πλέον ὡς ἀδάπανος βοηθός ἡ Γερόντισσα ὅλης τῆς οἰκουμένης.
Ἡ Παγκόσμια Γερόντισσα τῆς Κωνσταντινούπολης, τῶν Ἀθηνῶν, τῆς Θεσσαλονίκης και της Ιερουσαλήμ, τῆς Λέρου καὶ τῶν Ἰνδιῶν, τῶν Ἰμαλαϊων καὶ τοῦ Λονδίνου, τῶν λεπρῶν καὶ τῶν ὅπου γῆς ἀπερριμένων τοῦ κόσμου τούτου.
Κόντρα σὲ μερικὰ "ὀρθοδοξεπωνύμως παπίζοντα" ἀπύλωτα στόματα κάποιων ἐργολάβων τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἀπέμειναν ἐνεοί... Ἡ ἁγιότητα δὲν μπαίνει σὲ κλισέ, εἴτε μᾶς ἀρέσει εἴτε ὄχι.

Σὲ ἀνύποπτο χρόνο, 27 χρόνια πρίν, στὴν πρώτη ὀνομαστική μου ἑορτὴ ὡς διακόνου (28-1-1996) εἶχα λάβει ὡς δῶρο τὴν "Ἀσκητικὴ τῆς ἀγάπης" καὶ μάλιστα τὴν πρώτη ἔκδοση ἀπὸ τὴν Γερόντισσα Θεολογία τῆς Ἱ. Μονῆς Κοιμήσεως Θεοτόκου Μικροκάστρου Σιατίστης μετὰ ἰδιοχείρου ἀφιερώσεως, λέγοντάς μου: Διάκονε, διάβασε καὶ θὰ δεῖς!
Τὸ κείμενο δροσερὸ ἔρρεε καὶ μὲ ἀνακούφιζε, ἰδιαίτερα τὰ ἀποφθέγματα της τὰ ὁποῖα εἶχαν φιλοκαλικὸ ὕψος.
Νὰ τὴν χαιρόμαστε, Ἅγιε Λέρου, Καλύμνου καὶ Ἀστυπαλαίας κ. Παϊσιε, Γερόντισσά μου καὶ χριστιανοί μου!

Ὁσία τοῦ Θεοῦ ΓΑΒΡΙΗΛΙΑ πρέσβευε ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν!
Χαίροις, Μῆτερ παγκόσμιε!