Τούτες τις μέρες που θα πας στην Εκκλησία
θυμήσου να ανάψεις ένα κεράκι,
να δώσεις στον παππούλη για μνημόνευση
και το όνομα εκείνου του καλλιτέχνη
που το μεράκι του
σου έκανε συντροφιά
στην χαρά μα και στον πόνο σου……
Έτσι από ευγνωμοσύνη……
Πόσες φορές η τέχνη
δεν έγινε η φωνή της ψυχής μας......
Άλλοτε θέλησε να φωνάξει,
άλλοτε θέλησε να κλάψει,
άλλοτε θέλησε να γελάσει-να χαρεί.....
Μα και η άλλη η τέχνη
η σιωπηλή(εικονογραφία)…..
Πόσα τα συμπυκνωμένα νοήματα…….
Καλά το λέει ο λαός:
‘’μια εικόνα ……χίλιες λέξεις!’’
Μα είναι όντως κάτι εικόνες……
διαδηλώσεις ηχηρές……
Είναι τυχαίο που η Θρησκεία
εκφράστηκε μέσα από την τέχνη;
Έγινε η τέχνη η μιλιά της......
Η τέχνη θαρρώ ένας τρόπος προσευχής είναι.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου