Χιλιάδες τρόπους έχει ο Θεός για να σε κάνει να δεις την αγάπη Του.

Καρφιά και μαχαίρια είναι της ζωής οι θλίψεις. Μαχαίρια και καρφιά, που σχίζουν ανελέητα και τρυπούν τις καρδιές.
Τις πυρακτώνουν και τις παραλύουν εξουθενωτικά.
Το μόνο που απομένει σε τούτες τις στιγμές είναι η κραυγή, που σαν παράπονο ικεσίας απευθύνεται στο Θεό.
Ο άνθρωπος είναι ο βασιλιάς της δημιουργίας, αλλά το στεφάνι του είναι πλεγμένο από αγκάθια. 

Η πορεία του είναι άλλοτε τραγούδι και συμφωνία χαράς κι άλλοτε, τις περισσότερες φορές, ένα θλιβερό και ασταμάτητο πένθιμο εμβατήριο.
Μεγάλο και αιώνιο το πρόβλημα του πόνου.
Το μελέτησαν φιλόσοφοι, και κοινωνιολόγοι και ψυχολόγοι και άλλοι πολλοί.
Την αυθεντικοτερη ωστόσο απάντηση τη δίνει ο χριστιανισμός, η πίστη, ο νόμος του Θεού.
Θεολογικά είναι η συνέπεια της πτώσεως, όπως και όλα τα κακά.

Είναι αποτέλεσμα της κακής χρήσεως της ελευθερίας.
Είναι ο καρπός της παρακοής.
Ηθικά είναι ευκαιρία και μέσον αρετής και τελειώσεως.
«Θα σέβομαι πάντα τον Θεό -λέγει ο Θεολόγος Γρηγόριος- όσα ενάντια κι αν επιτρέπει να με βρουν.
Ο πόνος για μένα είναι φάρμακο σωτηρίας».
Ο δε Μέγας Βασίλειος λέγει: «Εφ’ όσον μας ετοιμάζει ο Θεός το στεφάνι της Βασιλείας Του, αφορμή για αρετή ας γίνει η ασθένεια».

«Οι θλίψεις -θα πει και ο ιερός Χρυσόστομος-μας φέρνουν πιο κοντά στο Θεό.
Και όταν σκεφτόμαστε το αιώνιο κέρδος των θλίψεων, δεν θα στεναχωριόμαστε».
Ο Άγιος Απόστολος Παύλος, ο τόσο διωγμένος και πονεμένος και κατάστικτος από τα «στίγματα του Κυρίου», διδάσκει, ότι ο Θεός αφήνει τον άνθρωπο να πονέσει με τις θλίψεις
«επί το συμφέρον εις το μεταλαβείν της αγιότητος αυτού» (Εβρ. 12, 10).
Χιλιάδες τρόπους έχει ο Θεός για να σε κάνει να δεις την αγάπη Του.
Ο Χριστός μπορεί να μετατρέψει τη δυστυχία σε μελωδικό δοξολογητικό τραγούδι: «Η λύπη υμών εις χαράν γενήσεται…», είπε ο Κύριος (Ιωάν. 16, 6).

μακαριστού Γέροντος Εφραίμ Φιλοθεΐτη και Αριζονίτη(+)