Μπροστά στη δύναμη του Τίμιου Σταυρού...

 

Το 1916-17, γράφει ο γέρων Γαβριήλ ο Διονυσιάτης ότι, ευρισκόταν στο Ορφάνι του Παγγαίου, υπεύθυνος σε ένα μετόχι της Μονής του. Σε εκείνη την περιοχή στάθμευε μία μεραρχία του στρατού. 

Μία ομάδα αξιωματικών, μυημένοι στον πνευματισμό, συνήθιζαν να συγκεντρώνωνται τα βράδια γύρω από ένα τραπέζι, και με τη μεσολάβηση ενός στρατιώτη-μέντιουμ καλούσαν τα πνεύματα του Βασιλέως Γεωργίου, του Τρικούπη και άλλων διασήμων νεκρών. 

Όταν το τραπεζάκι κουνιόταν (σημείο ότι άρχισε η επικοινωνία με το «πνεύμα»), έκαναν διάφορες ερωτήσεις και εκ μέρους του «πνεύματος» απαντούσε ο στρατιώτης-μέντιουμ.

Έτυχε ένα βράδυ σε μία τέτοια σύναξη να παρευρίσκεται και ο γ.Γαβριήλ. Αμέσως κατάλαβε ότι, η όλη προσπάθεια ήταν επίκληση δαιμόνων. Όταν απομακρύνθηκαν όλοι, βρήκε την ευκαιρία να κολλήσει κάτω από το τραπέζι, δύο κεριά σε σχήμα Σταυρού. 

Όταν ξαναπήγαν και προσπάθησαν να επαναλάβουν την επίκληση των «πνευμάτων», δοκίμασαν οδυνηρή έκπληξη... Ενώ καλούσαν ώρα πολλή, το τραπεζάκι δεν κουνιόταν από την θέση του και το «πνεύμα» δεν έκανε την εμφάνισή του. Άρχισαν να ερευνούν, παραξενεμένοι μήπως κάποιος κάρφωσε το τραπέζι στο πάτωμα... Και ερευνώντας ανακάλυψαν τον Σταυρό από κερί κάτω από το τραπέζι.

Τότε τους είπε ο γ.Γαβριήλ:

«Το έκανα γιά να πεισθήτε ότι, στην πράξη σας αυτή κρύβεται δαιμονική ενέργεια».

Αυτοί όμως δεν το παραδέχθηκαν. Και άρχισαν να αραδιάζουν διάφορες πνευματιστικές θεωρίες, ότι τάχα το κερί σαν ουσία είναι «δέκτης καλός» και γι’ αυτό συγκεντρώνει το… ρεύμα της επικοινωνίας κ.λ.π..

«Καλά», τους είπε ο γ.Γαβριήλ. «Αφού φταίει το κερί αφαιρέστε το. Αλλά να μου επιτρέψετε να κάνω κάτι άλλο…».

Και αφού άναψε το ένα κερί, σχημάτισε με τον καπνό ένα Σταυρό κάτω από το τραπέζι. Μετά τους είπε να κάνουν τις επικλήσεις τους. Άρχισαν αυτοί και πάλι να καλούν, αλλά το τραπεζάκι πάλι έμενε ακίνητο και δεν γινόταν τίποτε...

Αναγκάσθηκαν τότε, εκ των πραγμάτων, να παραδεχθούν ότι, δεν είχαν να κάνουν με επικοινωνία πνευμάτων νεκρών ανθρώπων, αλλά με τον διάβολο, που «ὡς λέων ὠρυόμενος περιπατεῖ ζητῶν τίνα καταπίῃ» (Α' Πετρ.Ε'8'!!!), που όμως, η δύναμή του και οι παγίδες του, κυριολεκτικά συντρίβονται μπροστά στη δύναμη του Τίμιου Σταυρού!!

 

Πηγή:  agiosneilospeiraios.blogspot.com