Το Άγιο Πνεύμα κατα τον Άγιο Σεραφείμ του Σάρωφ

 

 

Σήμερα εορτή του Αγίου Πνεύματος θυμόμαστε την περίφημη αφήγηση της εμπειρίας που έζησε ο Μοτοβίλωφ κοντά στον Άγιο Σεραφείμ του Σαρώφ.

"Τον κοίταξα και με διαπέρασε ρίγος. Φαντασθείτε τον ήλιο στην πιο δυνατή λάμψη της μεσημβρινής ακτινοβολίας του και στο κέντρο του ήλιου να βλέπετε πρόσωπο ανθρώπου, ο οποίος συνομιλεί μαζί σας.
Βλέπετε τις κινήσεις των χειλιών του, την έκφραση των ματιών του, ακούτε την φωνή του, αισθάνεστε ότι το ένα του χέρι είναι απλωμένο γύρω από τον ώμο σας, αλλά δεν βλέπετε ούτε αυτό το χέρι ούτε το πρόσωπο, παρά μόνο το εκτυφλωτικό φως που απλώνεται παντού γύρω σας και φωτίζει με την λάμψη του το χιόνι που καλύπτει το ξέφωτο και τις χιονονιφάδες που πέφτουν.
«Τι αισθάνεστε;» με ερώτησε.
«Ησυχία και ειρήνη ανέκφραστη», είπα.
«Και τι ακόμη αισθάνεστε;»
«Να γεμίζει η καρδιά μου από άρρητη χαρά». «Αυτή η χαρά που αισθάνεστε είναι μηδαμινή όταν συγκριθεί με εκείνη την χαρά, για την οποία έχει γραφεί: οφθαλμός ουκ είδε και ους ουκ ήκουσε και επί καρδίαν ανθρώπου ουκ ανέβη, α ητοίμασεν ο Θεός τοις αγαπώσιν αυτόν (Α’ Κορ. 2:9).
Σε μας δόθηκε μία σκιά μόνο της χαράς αυτής· τι να πει κανείς για την πραγματική χαρά;
Τι αισθάνεστε ακόμη, φιλόθεε;»
«Ανέκφραστη θερμότητα», είπα.

«Τι είδους θερμότητα;
Είμαστε στο δάσος, τώρα είναι χειμώνας και παντού γύρω μας χιόνι.
Τι είδους θερμότητα είναι αυτή που αισθάνεστε;» Και εγώ αποκρίθηκα: «Όπως όταν λούζομαι με ζεστό νερό.
Αισθάνομαι ακόμη ευωδία τέτοια που ποτέ μέχρι τώρα δεν έχω αισθανθεί».
«Ξέρω, ξέρω», είπε εκείνος· «σας ερωτώ επίτηδες.
Αυτή η ευωδία που αισθάνεστε είναι η ευωδία του Αγίου Πνεύματος.
Και αυτή η θερμότητα για την οποία μιλάτε δεν υπάρχει στην ατμόσφαιρα, αλλά μέσα μας. Θερμαινόμενοι από αυτήν οι ερημίτες δεν φοβούνταν τον χειμώνα, διότι φορούσαν τον χιτώνα της χάριτος, ο οποίος αντικαθιστούσε το ένδυμα.
Η βασιλεία του Θεού εντός υμών εστιν (Λουκ. 17:21).
Η κατάσταση στην οποία τώρα βρισκόμαστε το αποδεικνύει.
Να τι σημαίνει να είσαι πλήρης Πνεύματος Αγίου».