Ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης, μια από τις πιο φωτισμένες και αγαπητές μορφές της Ορθόδοξης Εκκλησίας, μίλησε με ιδιαίτερη σοφία και βάθος για πολλά ζητήματα της καθημερινής ζωής, μεταξύ των οποίων και η αχαριστία.
Μέσα από τις διδαχές του, μας προσφέρει πνευματική καθοδήγηση για το πώς να αντιμετωπίζουμε αυτή τη δύσκολη αρετή και ποια στάση πρέπει να κρατούμε απέναντι σε αυτούς που δείχνουν αχαριστία.
Ορισμός και έννοια της αχαριστίας κατά τον Άγιο Παΐσιο
Για τον Άγιο Παΐσιο, η αχαριστία ήταν μια πνευματική ασθένεια που έδειχνε τον εγωισμό του ανθρώπου και την απομάκρυνσή του από τον Θεό. Ο ίδιος έλεγε ότι ο αχάριστος άνθρωπος είναι αυτός που ξεχνά τα καλά που του προσφέρονται και θεωρεί ότι όλα τού ανήκουν ή ότι όλα τα αξίζει χωρίς να τα ευγνωμονεί.
Σύμφωνα με τον Άγιο, η αχαριστία πηγάζει από την αίσθηση της αυτάρκειας και της αυτοδικαίωσης. Όταν ο άνθρωπος θεωρεί ότι δεν χρειάζεται βοήθεια από κανέναν και ότι μπορεί να τα καταφέρει μόνος του, τότε είναι ευάλωτος στο να γίνει αχάριστος, όχι μόνο απέναντι στους ανθρώπους, αλλά και απέναντι στον Θεό.
Η αχαριστία, σύμφωνα με τον Άγιο Παΐσιο, είναι μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση για την ψυχή, γιατί κάνει τον άνθρωπο να απομακρύνεται από την ευλογία και τη χάρη του Θεού. Ο άνθρωπος που δεν εκτιμά τα δώρα που του έχουν δοθεί, είτε υλικά είτε πνευματικά, χάνει την αίσθηση της αγάπης και της αλληλεγγύης, κάτι που τον οδηγεί σε μια μοναχική και εγωκεντρική ζωή.
Ο Άγιος Παΐσιος για την αχαριστία των ανθρώπων
Ο Άγιος Παΐσιος αντιμετώπιζε πολλές φορές ανθρώπους που του έδειχναν αχαριστία, αλλά πάντοτε αντιδρούσε με κατανόηση και ταπείνωση. Έλεγε συχνά ότι η αχαριστία είναι σημάδι πνευματικής ανωριμότητας και ότι πρέπει να την αντιμετωπίζουμε με υπομονή και προσευχή. Σύμφωνα με τον Άγιο, δεν πρέπει να στεναχωριόμαστε όταν οι άλλοι δείχνουν αχαριστία προς εμάς, γιατί αυτό είναι μέρος της πνευματικής μας δοκιμασίας.
Έλεγε χαρακτηριστικά: «Ο αχάριστος άνθρωπος είναι σαν το φίδι. Όσο καλό και να του κάνεις, πάντα θα σε δαγκώσει. Αλλά εμείς δεν πρέπει να χάνουμε την αγάπη μας και την υπομονή μας, γιατί αυτή είναι η αληθινή μας ανταμοιβή από τον Θεό». Αυτή η στάση δείχνει το πώς ο Άγιος έβλεπε την αχαριστία: όχι ως κάτι που πρέπει να μας προκαλεί θλίψη ή θυμό, αλλά ως μια ευκαιρία να καλλιεργήσουμε την ταπείνωση και την αγάπη.
Τι πρέπει να κάνουμε απέναντι στην αχαριστία
Ο Άγιος Παΐσιος μας διδάσκει ότι, όταν αντιμετωπίζουμε αχαριστία, δεν πρέπει να απογοητευόμαστε ή να κρατάμε κακία, αλλά να συνεχίζουμε να κάνουμε το καλό, χωρίς να αναμένουμε αναγνώριση ή ανταμοιβή. Όπως έλεγε, «ο Χριστός υπέφερε και σταυρώθηκε για τους αχάριστους ανθρώπους, και εμείς αν θέλουμε να ακολουθήσουμε τον Χριστό, πρέπει να αντέχουμε τις αδικίες και τις αχαριστίες χωρίς να παραπονιόμαστε».
Η ταπείνωση και η αγάπη είναι οι δύο αρετές που πρέπει να
καλλιεργούμε όταν αντιμετωπίζουμε την αχαριστία. Ο Άγιος Παΐσιος μας
ενθαρρύνει να βλέπουμε τη δοκιμασία της αχαριστίας ως έναν τρόπο να
αποδείξουμε την πίστη και την αφοσίωσή μας στον Θεό. Όταν
αντιμετωπίζουμε αχαριστία, οφείλουμε να προσευχόμαστε για αυτούς που μας
αδίκησαν και να τους συγχωρούμε από καρδιάς, γιατί μόνο έτσι θα
μπορέσουμε να διατηρήσουμε την εσωτερική μας ειρήνη.
Ο Άγιος Παΐσιος δίδαξε ότι η αχαριστία είναι μια πνευματική δοκιμασία που μπορεί να μας βοηθήσει να γίνουμε πιο ταπεινοί και πιο γεμάτοι αγάπη. Δεν πρέπει να απογοητευόμαστε ή να αναμένουμε αναγνώριση για τα καλά που κάνουμε, αλλά να συνεχίζουμε να υπηρετούμε τους άλλους με αγάπη και αφοσίωση, όπως ο Χριστός.
Η αντιμετώπιση της αχαριστίας με προσευχή, συγχώρεση και υπομονή μας βοηθά να πλησιάσουμε περισσότερο τον Θεό και να καλλιεργήσουμε την πραγματική ταπείνωση και πνευματική ωριμότητα.
Πηγή: Βήμα Ορθοδοξίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου