Τίποτα δεν καταστρέφει τον άνθρωπο, όσο η μιζέρια. Η γκρίνια.
Το συνεχές παράπονο. Μούτρα κατεβασμένα και ένα αίσθημα ανικανοποίητου από το βράδυ ως το πρωί.
Δεν μπορεί να πάει έτσι ο άνθρωπος μπροστά.
Δεν μπορεί να ερωτευτεί. Να παλέψει. Να δημιουργήσει. Να ζήσει.
Δεν μπορεί άνθρωπος αρρωστημένος, να χτίσει τίποτα το υγιές.
Δεν μπορεί να ευλογηθεί, καμία προσπάθειά του.
Και ξέρεις.
Θέλει προσοχή.
Γιατί, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, κανένας δεν γεννήθηκε με μούτρα.
Αποτέλεσμα εγωισμού είναι όλα αυτά.
Ενός εγωισμού, που βρίσκει πόρτες ανοικτές και μπαίνει.
Και όσο περνάει ο καιρός, όλο και περισσότερο εγκλωβίζεται ο άνθρωπος.
Το κακό γεννά πάντα κακό. Πολλαπλασιάζεται.
Και έτσι, ο μίζερος, όλο και πιο μίζερος καταντάει.
Τίποτα δεν καταστρέφει τον άνθρωπο, όσο η μιζέρια. Η γκρίνια.
Ορίστε. Μια καινούρια εβδομάδα ξεκινά.
Κάνε αρχή. Αυτή τη βδομάδα να πετάξεις τη μιζέρια από πάνω σου λες και είναι αρρώστια κακιά.
Συγχωρέσου με τους ανθρώπους σου. Πάλεψε να τους χαμογελάσεις. Έτσι ξορκίζεις το κακό… Ψάξε να βρεις μικρές ευλογίες που έχεις στη ζωή. Κάνε ένα σταυρό και ρίξου στον αγώνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου