
Γράφει ο Μητροπολίτης Μπουένος Αϊρες Ιωσήφ
Χάρισέ μου, Κύριε, μετάνοια:
ἐκείνη ἡ μεταμόρφωση ποὺ ἐπίκειται
καὶ μὲ ἀποαρθρώνει,
αὐτὴ ἡ ἀλλαγὴ ποὺ μὲ ἀπογυμνώνει,
αὐτὴ ἡ κίνηση ποὺ μὲ σαρώνει,
αὐτὴ ἡ γνώση ποὺ μὲ ἀποδομεῖ.
Δῶς μου σὲ Σένα νὰ ἐπιστρέψῳ
ὥστε στὴν πορεία
τίποτα ἀπὸ μένα μὴ μείνει.
Ἄδειασὲ με, Κύριε, καὶ ἀς μείνει μόνο
αὐτὴ ἡ Εἰκόνα -σήμερα ρυπωμένη-
ποὺ εἶναι ὁ χαμένος μου Ἑαυτός:
ξανὰ βρές την!
ὥστε ἡ ἀρχικὴ καὶ γνήσια πρόθεση
τὴν νόμιμη της πορεία μέσα μου βρεῖ,
καὶ ἔτσι ὅλες οἱ ἀντανακλάσεις μου
έπὶ δε τέλους νά σβήσουν
καὶ μόνο ἀπὸ τὴν Ἀπουσία Σου ἡ λάμψη
-νὰ μὲ καθαρίσει,
-νὰ μὲ θεραπεύσει,
-νὰ μὲ τελειοποίησει.
Δῶς μου μετάνοια, Πάτερ,
τὸ ἐγὼ μου νὰ παραβλέπεται
-καὶ Σὲ σένα πλέον νὰ διαλυθεῖ-
ἵνα ἐπί τέλους Σὲ γνωρίσω,
τὸ ἐγώ μου γιὰ νὰ ἀρνηθῶ
ἵνα ἐπί τέλους Σὲ ἀποδεχτῶ,
Σου τὸ σταυρό νὰ σηκώσω
καὶ νὰ Σὲ ἀκολουθήσω.
Δῷς μου μετάνοια, Φιλάνθρωπε,
ἵνα δύναμαι
ἀπὸ τοῦ ἑαυτοῦ μου τὴν φαντασία
νὰ Σὲ ἀπελευθερώσω
καὶ ἐλεύθερα πλέον νὰ μὲ ἀγαπᾶς
-καὶ νά Σὲ ποθῶ-
χωρὶς μου τοὺς ὅρους
- περιορισμῶν ἄνευ-,
τῶν ὁρίων μου καὶ προκαταλήψεων ἐκτός,
γιατί
ἡ μετάνοια τῆς θείας ἀγάπης εἶναι
τὸ προοίμιο, ἡ παρακαταθήκη καὶ ἡ ἐγγύηση,
-τὸ ἤδη καὶ τὸ ὄχι ἀκόμα-,
ἡ βέβαιη ἐλπίδα
ὅτι ὅλη ἡ κτιστὴ ἄρνηση
-ἤδη ἀπὸ Σένα ληφθεῖσα-
σὲ πλήρη ἀποκατάσταση γίνεται.
Πηγή: romfea,gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου