Στην Μεταμόρφωση του Σωτήρος

  

Δεν άλλαξε Εκείνος.
Άλλαξαν τα μάτια τους.
Για λίγο.
Όσο κράτησε το φως.
Κι όμως, μετά, δεν μπορούσαν ναξεχάσουν.

Έτσι γίνεται η Μεταμόρφωση.
Δεν τη διαλέγεις.
Εκείνη σε επιλέγει.
Αν έχεις αντέξει την ανηφόρα.
Αν δεν πας να εξηγήσεις, αλλά να προσκυνήσεις.
Δεν σου δίνει κάτι καινούργιο.
Απλώς σου δείχνει πώς ήταν από πάντα τα πράγματα πριν τα σκεπάσει η σκιά.

Κι εσύ για μια στιγμή, δεν φοβάσαι πια το ύψος, ούτε τη σιωπή.
Μόνο κοιτάς.
Κι είναι σαν να βλέπεις για πρώτη φορά.
Γιατί αυτό είναι το φως.
Δεν σου μιλάει.
Αλλά ξέρεις ότι είναι ο Χριστός

Και μετά, επιστρέφεις.
Στους δρόμους, στους άλλους, στον εαυτό σου.
Με την ίδια ζωή, αλλά με βλέμμα που είδε αλλιώς.
Γυρίζεις όχι για να πεις τι είδες.
Αλλά για να αντέξεις αυτό που είσαι.
Να μη φύγεις, να μη χαθείς.

Γιατί αυτό είναι το φως.
Δεν σου υπόσχεται.
Δεν εξηγεί. Σου φανερώνεται.
Σε αγγίζει.
Σε αλλάζει.